Schaken op de A12, een pion tussen de pompen

Elke zondag is het vaste prik: vanuit de Veluwe richting Nootdorp om mijn zieke moeder in verzorgingshuis Veenhage te bezoeken. Zo’n rit van 300 km heen en weer, waarbij ik mijn elektrische auto altijd slim plan. Laden voordat ik vertrek is de regel, zodat ik de dag zonder zorgen kan doorkomen.

Na het bezoek aan mijn moeder nog even langs mijn kinderen en schoonmoeder en aan het einde van de dag weer terug naar de Veluwe. Een flinke rit, maar het weer was ons goedgezind; een heerlijk zonnige dag.

Onderweg, op de A12 nabij Zoetermeer, besluit ik te stoppen bij de pomp om de auto vol te laden voor de terugweg. Terwijl mijn vrouw een bakkie haalt, nestel ik me op een bankje in de zon. Naast me zit iemand geconcentreerd op zijn telefoon te turen. Nieuwsgierig als ik ben en altijd in voor een praatje, vraag ik of hij aan de winnende hand is. „Schaken”, zegt hij kort, terwijl hij zijn blik op het scherm houdt. Ik lach en vraag hem of hij online speelt. Zijn ogen blijven strak op het bord gericht, maar hij knikt.

Vreemde conversatie

Het blijkt een online schaakwedstrijd met tijdslimiet, wat betekent dat hij snel moet denken en bewegen. Tussen zijn zetten door, met het tikkende geluid van de klok op de achtergrond, legt hij me wat van de spelregels uit. Ik luister geboeid, terwijl de zon mijn gezicht verwarmt. Er ontstaat een vreemde vorm van conversatie: hij speelt, ik stel af en toe een vraag en hij antwoordt wanneer de spanning iets zakt.

Helaas, zijn koning wordt uiteindelijk schaakmat gezet en hij verliest. Met een kort afscheid vertrekt hij direct, net zo snel als hij verscheen, in zijn eigen elektrische auto.

Niet veel later is mijn auto ook volledig opgeladen en met een tevreden gevoel vervolg ik mijn reis richting verzorgingshuis Veenhage. Terwijl ik wegrijd, denk ik nog na over het kleine moment van verbinding. Een kort gesprek, een verloren schaakpartij en toch voelde het even alsof de tijd stilstond. Wat een gewone zondag op de snelweg leek te worden, kreeg ineens een onverwachte wending. Dat soort ontmoetingen, hoe vluchtig ook, geven de reis soms net dat beetje extra.

Reacties