Preventiebeleid

Soms werkt dat perfect. Neem bijvoorbeeld de Zuiderzee. Vele eeuwen knabbelde die steeds meer veenland weg, ten koste van het land in Noord-Holland, Utrecht, Overijssel, Drenthe en Friesland. Want dijken zetten op veen werkt niet goed. Dat spul heeft geen dragend vermogen zoals zand of klei, maar zakt steeds verder weg.

Dus hoe overkom je overstromingen? Nou, maak een enorme dikke dijk recht van Friesland naar Noord-Holland, noem die de Afsluitdijk en klaar is Kees. Weg overstromingen. En die zee is dan ook geen zee meer, maar een meer. IJsselmeer.

Ja, voorkomen is beter dan genezen. Niet wachten tot mensen ziek worden maar zorgen dat ze niet ziek meer worden. Voorkom mazelen, pokken, griep en corona met vaccinatie. En zorg vooral dat de ouderdom niet met gebreken komt. Helaas, juist dat laatste wil niet echt lukken.

Veel bewegen en een paracetamolletje

Even voorstellen? Hier is Fred. Hij heeft zijn hele leven hardgelopen. Van marathons tot ultralopen. Hij is graatmager en door en door gezond, of tenminste: dat was hij. Nu is hij dik in de 80 en zijn lichaam heeft er geen zin meer in. Tot zijn eigen verbazing ontwikkelde hij diabetes type 2, en dat  was – dacht hij – toch een ziekte voor luie mensen die nooit bewogen? Hij kreeg er ook nog problemen bij in zijn aderen, die hun werk niet meer deden, en strompelt nu voort met thuiszorg, steunkousen en pillen.

Al zijn hollen hielp daar dus niet tegen. Zijn vriend was ook zo’n haas die werd ingehaald door ouderdom. Hij werd dement en stierf na jaren van duisternis. En zo kan ik nog een hele lijst geven. Gezonde mensen die zomaar ouderdomskwalen krijgen, dan kan toch niet? O wacht; ze zullen wel gerookt en gesnacksnoept hebben. Of iets anders verkeerd gedaan. Hun eigen schuld, dus. En dankzij die eigen schuld is de zorg veel te duur geworden. Nu veel bewegen en een paracetamolletje niet blijken te helpen, is het tijd voor een nieuw preventiebeleid.

Kostenpreventie

Vergrijzingspreventie is onmogelijk. Iedereen die niet jong sterft, vergrijst en gaat onvermijdelijk centjes kosten. Welk preventiebeleid laat je daar op los? Antwoord: geen zorg meer voor ouderen, schaf gewoon de bejaardenhuizen af en beperk de verpleeghuiszorg. Nu zit iedereen dus thuis te wachten tot de vergrijzing toeslaat. De thuiszorg kan het ook al niet meer aan. En van de een naar de ander rijden om te verzorgen kost veel tijd en is dus extra duur.

Pillen dan? Farmaceuten zijn niet gek; die komen niet voor minder dan een miljoen hun stoel uit. Dus geen preventiemiddelen tegen artrose, reuma en alle andere veel voorkomende immuunziekten, die vaak hand in hand gaan met ouderdom. Logisch, want als je lijf oud wordt, wordt je immuunsysteem dat ook en gaat het storen in plaats van beschermen. En dat veroorzaakt weer immobiliteit en toenemende zorgbehoefte. Daar helpen paracetamolletjes niet tegen. En veel bewegen kun je wel vergeten als je immobiel bent geworden.

Smoesjes zijn wel goedkoop

Neem bijvoorbeeld het nieuws dat er elk jaar meer ouderen vallen en met botbreuken thuis moeten zitten. Want artsenbezoek is te duur. Anders was die arts er bijtijds achtergekomen dat betrokkene vaak duizelig was of dat zijn spieren weinig kracht meer hadden. Dan was preventie inderdaad nuttig geweest. Ik ken er zo al twee die na een valpartij met een aan hun lijf geplakte gebroken bovenarm thuis ‘vanzelf’ beter moesten worden. En hoe langer dat duurt, hoe meer kans op extra gezondheidsproblemen erbij.

De gemeenten doen ook al mee aan het smoesjescircus. Ze leggen hobbelstoepen neer voor bejaardenflats en bij bushaltes, maken overal grappige trapjes en straatjes met bolle klinkertjes waarover je lekker kunt struikelen. Maar een paar stratenmakers inhuren, ho maar. Die valpreventie is uiteraard te duur. Dus geef de badmatjes thuis de schuld, of de drempeltjes. Zie hier het nieuwe super-efficiënte preventiebeleid. Doe niks en blameer de ouderen. Kleed hun pensioen uit. En geef het uitgespaarde geld aan zorgcowboys en schuldgevers. Goed voor de economie.

Klus geklaard.

Reacties