Gedoopt in Duits bier
Daar staan we dan, druipend van het bier, naast een ontploft vat tapbier. De zorgvuldig gedecoreerde serre is veranderd in een kroeg die net lijkt te zijn leeggelopen.
Ik kan wel huilen van ellende. Terwijl, ik zal het maar eerlijk toegeven, het allemaal mijn idee was. Het leek mij perfect de tapkraan er met een grote slaghamer in één keer in te slaan. Mijn man had nog zo zijn twijfels. Maar als ik eenmaal iets bedacht heb, dan ben ik er slecht vanaf te houden.
Hulk Hogan
Vol goede moed had ik een mooie grote hamer opgezocht. En gaf vervolgens dit eerzame klusje aan mijn man over. Ik hield het kraantje vast en hij sloeg. Nu is mijn man niet bepaald Hulk Hogan, dacht ik althans. Maar met een voor mij ongekende kracht, haalde hij uit.
De klap van de hamer kwam alleen niet op het kraantje terecht. Alsof het zo moest zijn kwam hij met een prachtige klap op de zijkant van het vat terecht. Wat volgde was een luide knal gevolgd door een vloedgolf van bier.
Deutsche Pünktlichkeit
Terwijl we nog staan bij te komen van wat er net gebeurd is, gaat de voordeur bel. De eerste visite. Precies op tijd. Keurig die Duitse buren van ons. Ze voldoen precies aan het grootste vooroordeel dat Nederlanders hebben over Duitsers. De bekende Deutsche pünktlichkeit.
„Wat nu?!”, roep ik mijn man in lichte paniek toe. Zoals altijd heeft hij een uitstekend idee. We sturen de kinderen. Hij sprint de serre uit. In de woonkamer zitten onze drie kinderen. Ze hebben nergens iets van meegekregen.
Na een aantal korte instructies doet onze oudste de deur open. Hij heeft goed opgelet en zegt in zijn keurig geleerde school-Duits dat we de serre in gaan als iedereen er is. Een heel gebruikelijk ritueel tijdens een housewarming in Nederland. Hopende dat de buren niet al te veel op de hoogte zijn van Nederlandse gebruiken.
Geen redden meer aan
Een half uur later staat de hele buurt startklaar in de gang. Natuurlijk hadden wij het probleem niet op kunnen lossen. De vloer plakte nog hier en daar. En van de versiering hingen alleen de ballonnen nog trots aan de muur.
Voor we ook maar iets uit konden uitleggen, begon de hele buurt al smakelijk te lachen. Ze wisten precies wat er gebeurd was. De dorpsoudste had voor ons de wijze woorden: „Welkom in de buurt! Nu horen jullie er officieel bij. Gedoopt in Duits bier!”