Pepermuntgroen

Man staat naast een groene Skoda en opent de deur. „Nee, papa, dat is jouw auto niet!”

Aan zijn lichaamshouding zie ik dat het kwartje valt. Snel sluit hij de deur.

„Wij staan nog een stuk wandelen daar, die kant op!”, wijst zoon, 16. Hij lacht zijn schaterlach en ik lach met hem mee. Gedrieën lopen we naar onze Skoda, een parkeerplaats verderop.

We waren uitgestapt bij rivier de Main, in de plaats Kitzingen (Beieren). We zijn op een roadtrip, althans zo voelen deze eerste dagen. Man heeft een route voorbereid die door prachtige dorpjes, langs rivieren, via haarspeldbochten de hoogte in, naar onze vakantieplek in de bergen zal leiden.

Fleetwood Mac of Madonna

Ook rijden we door tunnels, sommige kort, anderen lang. Vanaf de achterbank kijk ik reikhalzend uit naar het licht. Zoon zijn rappers zorgen voor de muzikale sfeer. De een na de ander heeft het moeilijk. Ik snak naar Fleetwood Mac of een liedje van Madonna. „Jullie doen net alsof ze allemaal op elkaar lijken”, zegt hij verontwaardigd.

Veel later, op de plaats van bestemming, achter een gösserbier en een wienerschnitzel, vraagt hij zijn vader op welk moment hij dacht: hier klopt iets niet.

„Ik zag een kinderzitje. En het gekke was”, zijn gezicht één lach, „eerst dacht ik nog wat doet dat kinderstoeltje in mijn auto?” Hij neemt een slok. „Ik ging er zo vanuit dat mijn auto redelijk uniek is in die kleur, dat ik er blind op af stapte. Skoda, pepermuntgroen, klik. En ik denk dat ik de deur kon openen omdat ik de automatische sleutel van mijn eigen Skoda in mijn broekzak heb zitten.”

Zou het?

Reacties