‘Proletariërs aller lander verenigt u, maar wees geen proleet’
In Amerika moet alles groot en indrukwekkend zijn; the sky is the limit. Het idee dat je ‘ordinary‘ bent, is niet de bedoeling, want dan val je niet op. Als je kijkt naar onze eigen cultuur en taal, wordt de boodschap al snel verwarrend.
„Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg”, is het motto, zolang je maar niet ‘ordinair’ bent. Je moet de bescheidenheid van een arbeider hebben, maar je uitstraling mag niet ordinair zijn. We gedragen ons als oud geld zonder dat geld te bezitten, want oud geld heeft niet voor hun eigen geld gewerkt. Hoewel dat laatste klopt, is het ook een verklaring voor de tekorten aan arbeidskrachten voor ‘gewoon werk’, want dat is zogenaamd voor ‘de simpele zielen’.
We betalen hersendodend werk in een callcenter beter dan aspergestekers of pakketbezorgers, want dat is zogenaamd ordinair werk. Dat werk besteden we liever uit aan gastarbeiders, pardon, ‘arbeidsmigranten’, want door de term te veranderen, denken we dat we de geschiedenis niet herhalen. Oftewel, mensen die niet voldoen aan de norm, want die zijn tenminste ‘ordinair’ en ‘proleterig’ genoeg.
Proleterige postbode
Zelf ben ik postbode geweest en ik was geschokt toen ik zocht naar een andere baan. Meteen werd gevraagd of ik wel achter een bureau kon werken. Ik had al kassabaantjes en kantoorstages op mijn CV staan, maar blijkbaar moest ik als ‘proleterige’ postbode bewijzen dat ik het recht had op een ‘rustige’ kantoorbaan.
Dit zette me aan het denken. Ondertussen laten we belangrijk, maar zogenaamd ‘ordinair’ werk liggen. Hoewel we zeggen dat we diversiteit en intersectionaliteit omarmen, laten we de minderheden het gewone werk doen. En als een arbeidsmigrant veel geld verdient, noemen we die persoon opeens geen arbeidsmigrant meer, maar een ‘expat’. Daarmee krijgt die persoon ineens status, want dan ben je niet meer ordinair, maar wel ‘normaal’ en ‘gek genoeg’. Ze vergeten opeens dat je nog steeds een arbeidsmigrant bent die zogenaamd de banen inpikt die niemand wilde hebben. ‘Proletariërs aller lander verenigt u, maar wees geen proleet.’ Dan komen namelijk de opiniemakers achter u aan.