Oefenen in de rommelspeeltuin van Moeder Aarde

Het water van de Simme raast oneindig voort. Alles lijkt oneindig hier in het Gasterntal, meegevoerd door de sterke stroming. De invloed van de mens lijkt hier beperkt, weinig voetafdrukken op de geitenpaadjes. Het is stil en tegelijkertijd nooit stil.

Het wassende water overstemt de vogelgeluiden in de vroege ochtend.

In het tijdperk van de mensen, het Antropoceen, lijkt het ecosysteem in de Alpen enigszins gespaard. Tot de steile helling naar de Gletsjer bestegen wordt, het knerpende grind allang de sneeuw vervangt. Op de top is het uitzicht al niet meer voldoende vermaak, er wordt een rodelbaan gebouwd. Daarnaast een luxe hotel met wellnessmogelijkheden. Broeikasgassen worden onafgebroken de ijle lucht in geslingerd. Het permafrost verliest zijn houvast, de berg breekt uiteen en stenen bedekken de eens zo grazige weiden.

De ‘Handygeneratie’ dromt samen om het laatste avondlicht of vesper te ‘snappen’. Wanneer dan de wereld ter plekke ondergaat zijn miljoenen jaren later, hun selfies de moderne fossielen. Als overgebleven bewijs van een verloren bestaan. Als dan toch de dageraad weer dringt, de zondvloed vandaag nog niet is gekomen…

Extra bitterbal

Bij het opstaan is het ineens fris, de muskusachtige lucht is vochtig en ruikt naar de herfst. De zon is wat later, in de lucht hangt zelfs al een vleug winterse kou. Een miniem laagje ijs versiert de blauwe monnikskap. De klokjes desondanks fier overeind. Het onverwachte koufront geeft de klimaatontkenner nieuwe hoop. Doe nog maar een extra bitterbal, pintje en stook de gaskachel maar hoog op vanavond, waar blijft nou die beloofde opwarming?

Een cadeau voor de volgende generatie? Hoe moet het eigenlijk met de ‘Zoomers’. De helicopterouders zweven als drones boven hun kroost, proberen ze te behoeden voor elk onheil. Met beste bedoelingen, het hart op de juiste plaats en grote inspanningen; worden ze gepamperd en natgehouden. Zijn er speciale speelplaatsen nodig waar ouders niet mogen toekijken, om te leren dat het leven uit risico’s bestaat. Alvast wat werelds risicomanagement te kunnen ontwikkelen door trial & error.

Zwaard van Damocles

Ergen in de dampkring hangt immer onafwendbaar het zwaard van Damocles boven hun hoofd. Zijn ze met wat ouderloze uurtjes in de ‘Rommelspeeltuin’ voorbereid voor de chaos op Moeder Aarde?

Eén ding is zeker, deze generatie zal de acties van hun voorouders moeten ondergaan, indien mogelijk tegengaan. Daar kunnen ze nog wel wat extra oefening in risicomanagement bij gebruiken…

Reacties