De zegenrijke kerk

De Nederlandse staat is gelukkig gestopt met het discrimineren van transgenders, homo- en biseksuelen, plus de andere varianten. Gelijke behandeling in gelijke gevallen. Trouwen, kinderen opvoeden, samenleven; het mag allemaal. Voor iedereen. Anders hadden ze nog moeite gekregen met het recente dierennieuws.

Het blijkt dat heel veel dieren ook niet-hetero relaties hebben. En daar wordt geen enkele aap, beerdiertje of pinguïn boos om. Het is zelfs een onmisbaar stukje evolutie. Het is namelijk goed dat er een extra achtervang is voor het geval dat kindertjes zonder ouders komen te zitten.

Ten bewijze daarvan het recente nieuws over die twee mannelijke pinguïns, die een ei adopteerden, het uitbroedden en zo een nieuwe pinguïn toevoegden aan hun soort. Het jong werd goed opgevoed met alles wat een pinguïn hoort te weten en kan dus straks zelf weer voor nageslacht zorgen. Zonder deze twee homo-pinguïns had het jong niet overleefd.

Evolutie? Nooit van gehoord

Mooi geregeld, zou je zeggen. Maar veel religies vinden homoseksualiteit onnatuurlijk. Die hebben dus nog nooit van evolutie gehoord. De katholieke kerk, bijvoorbeeld, hanteert een strikt standpunt: geen huwelijksinzegeningen voor niet-hetero’s. Want niet-hetero’s zijn niet natuurlijk en daarmee de evolutie zelf dus ook niet. Hoe die religie aan dat standpunt komt? Het Oude Testament staat er negatief tegenover, maar er is toch ook een Nieuw Testament? Dat laatste zegt er weinig over en zelfs daar moet je voorzichtig mee zijn; interpreteer je de tekst wel goed of is die gewoon verkeerd vertaald? Duidelijk is dat Christus vindt dat alle mensen er gewoon bij horen: kinderen, tollenaars, Samaritanen, Romeinen en ook die vrouw die zijn voeten waste met balsem, waar zijn leerlingen duchtig over mopperden. Die opsomming is niet compleet, inderdaad. Maar het evangelie van Johannes noemt zes keer ‘de leerling die Christus liefhad’. Waarmee de suggestie wordt gewekt dat hij dat zelf was, want de andere evangelisten noemen deze leerling helemaal niet.

Wat moet de katholieke religie nou met niet-heterostellen? Er is een geitenpaadje bedacht voor deze groep: de kerkelijke zegening. Het klinkt sympathiek, als een wat besmuikte erkenning. Maar het is wel een raar soort erkenning. Het betreffende stel wordt niet gezamenlijk gezegend; dat zou betekenen dat de kerk hun relatie erkende en dat doet ze dus niet. Ze erkent alleen relaties tussen man en vrouw, omdat er uit zo’n relatie kinderen kunnen worden geboren. Maar zie de pinguïns. Als die er niet moeilijk over doen, waarom die kerk dan wel?

Heb uw naaste lief zoals u zelf

De zegening zoals die nu geldt, is feitelijk een heel stiekeme vernedering. Er wordt deze mensen nog eens extra ingepeperd dat ze er niet echt echt bij horen, alleen maar zogenaamd. Leuke zegening, als de een buiten moet wachten tot de ander gezegend is. Hoe kun je je nou thuis voelen in een religieuze gemeenschap, als die de band tussen jou en je partner niet wil erkennen? Discriminatie in de kerk is ook gewoon discriminatie. ‘Heb uw naaste lief zoals u zelf’, aldus Mattheüs. En maak zelf maar uit wie die naaste is. Aldus ik.

Jammer dat die nieuwe bisschop van Roermond gewoon doorgaat op de oude weg: niet-hetero apartheids-zegening. Nee, dat is geen discriminatie, vindt de bisschop, er wordt gezegend. Dat is dan toch goed? Nou; voor mij niet goed genoeg. Ik vind dat mijn familie en vrienden er wel bij horen, dus ga ik nergens binnen waar zij niet worden erkend. Ik zou daar zelfs niet dood willen liggen.

Houdoe en ‘de zegen!’

Reacties