Het Ontroerend Mooie Van ‘Armoedige Vandaag’

Ach, wat zouden we toch moeten zonder die culturele hoogmis die we elke avond kunnen bewonderen, genaamd ‘Armoedige Vandaag’. Drie wijze mannen – Wilfred Genee, Johan Derksen en René van der Gijp – die elke dag weer de diepten van hun intellectuele vermogens verkennen om ons te trakteren op prikkelende discussies en diepgaande analyses. We kunnen ons geen betere bron van kennis voorstellen.

Want ja, wie heeft er nou nog behoefte aan inhoud? Inhoud is zo overrated. Waarom zouden we ons druk maken om complexe onderwerpen als je eindeloos kunt lachen om dezelfde grap die je vorige week al hoorde? Het vergt immers een bijzonder talent om dezelfde mop voor de tiende keer te vertellen en toch te verwachten dat het publiek nog steeds plat ligt van het lachen.

En laten we de gasten niet vergeten. Oh, de gasten! Ze komen in de uitzending, schudden hun hoofd instemmend, en voegen vooral niets toe. En dat is precies wat we willen, toch? Wie zit er te wachten op interessante meningen of nieuwe inzichten? Veel te vermoeiend. Gewoon even meedeinen op de golven van lauw commentaar is meer dan genoeg.

Het mooie van ‘Armoedige Vandaag’ is dat je nooit het gevoel hebt dat je iets gemist hebt. Of je nu tien minuten kijkt of tien seconden, de ervaring blijft hetzelfde. Het comfort van voorspelbaarheid, de warmte van middelmatigheid, de rust van het idee dat er niets belangrijks zal gebeuren – het is alsof je je favoriete oude trui aantrekt.

Dus laten we vooral blijven kijken, avond na avond. Want wat zouden we anders moeten doen met onze tijd? Iets nuttigs? Dat klinkt vermoeiend.

Reacties