Bekende Nederlanders en de rode loper: tijd voor een einde aan de gratis glamour

Laten we het beestje bij de naam noemen: de bekende Nederlanders (BN’ers) en hun rode loper-vertoningen zijn een plaag. Of het nu gaat om een film, een musical of de opening van een kunstgalerie, je kunt er vergif op innemen dat dezelfde opgepoetste koppen verschijnen. En nee, niet omdat ze nou zo’n groot hart hebben voor cultuur. Ze staan er met een brede glimlach omdat het gratis is. Gratis drankjes, gratis hapjes, en natuurlijk een gratis kaartje voor een show waarvoor jij als gewone sterveling diep in de buidel moet tasten. En geloof me, al die verwennerij wordt betaald door jou, de betalende bezoeker.

Producenten, jullie zouden je moeten schamen. Want wat voegen deze BN’ers nou echt toe aan zo’n première? Het is duidelijk: helemaal niets. Behalve misschien wat media-aandacht en een oppervlakkige buzz op sociale media. Maar laten we eerlijk zijn: de meeste mensen thuis worden er niet warm of koud van dat weer de zoveelste reality-ster met opgespoten lippen op de rode loper staat te poseren. Of dat een vergeten zanger uit de jaren 90 ineens weer zijn kop op tv laat zien. Wat maakt deze mensen eigenlijk ‘bekend’? Ze kunnen niet eens een film van twee uur uitzitten zonder hun telefoon te checken of selfies te maken voor Instagram. Toch staan ze vooraan, klaar om te profiteren van de luxe en de aandacht, alsof ze het recht hebben verworven door simpelweg herkenbaar te zijn.

Terwijl de BN’ers zich volstoppen met gratis hapjes en drankjes, betaal jij als hardwerkende Nederlander de volle pond. De toegangsprijs voor die fancy premières wordt kunstmatig omhooggestuwd, en dat heeft een reden. De kosten voor die VIP-arrangementen en uitgebreide catering moeten ergens vandaan komen. En nee, het komt niet uit de zakken van de BN’ers die gretig hun goodiebag mee naar huis nemen. Die kosten worden verdisconteerd in de prijs van je bioscoopkaartje of musicalticket. Dus terwijl jij overweegt of je dit jaar überhaupt nog naar een voorstelling kunt, genieten zij gratis van wat eigenlijk voor jou bedoeld is.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de hypocriete houding van de cultuursector. Aan de ene kant wordt er steen en been geklaagd over de verhoging van de btw op cultuur, en dat dit ten koste gaat van de toegankelijkheid voor het grote publiek. Maar aan de andere kant wordt er zonder blikken of blozen een elitair feestje gehouden voor de ‘happy few’ die sowieso alles al krijgen wat hun hartje begeert. Misschien, producenten, zouden jullie eens moeten nadenken over wie jullie écht uitnodigen. Want de gewone Nederlander, die vaak vanwege een minimuminkomen nooit een musical of première kan bezoeken, is blijkbaar niet interessant genoeg. Die moet maar gewoon betalen en verder zijn mond houden.

Laten we eerlijk zijn: BN’ers kunnen prima hun eigen kaartje kopen. Het zijn geen armlastige kunstenaars die elke euro moeten omdraaien. Nee, ze zijn gewoon gretig. Want gratis is altijd beter, nietwaar? De recente premières van Moulin Rouge en 40-45 waren daar weer een schoolvoorbeeld van. Lachende gezichten, prachtige outfits, en allemaal voor niets. En alsof dat nog niet genoeg is, wordt er vaak ook nog een goodiebag uitgedeeld. Want tja, gratis is gratis.

Misschien is het tijd dat we deze zogenaamde premières boycotten. Laat de producenten het maar eens voelen in hun portemonnee. Zolang de prijzen van kaartjes blijven stijgen, is het moreel gezien niet te verantwoorden om deze media-circussen in stand te houden. Want geloof me, Nederland zit niet te wachten op de zoveelste parade van zelfgenoegzame BN’ers. Wat we nodig hebben is een première voor het volk, voor de mensen die het werkelijk verdienen.

Reacties