Moordwapen

Op de heetste dag van het jaar is wonen aan het strand toch geweldig? Met deze gedachte probeerde ik mezelf vanmorgen te overtuigen en fietste naar het naaktstrand van Noordwijk.

Het zeewater was van de klassieke Hollandse bruine kleur en ik voelde de fliebels langs mijn lijf glijden, maar de verkoeling was heerlijk. Met een picknick for  one bij me zou ik het nu eens echt lang gaan volhouden. De parasol van de mensen naast me op het strand dacht daar anders over. Een plotselinge windvlaag maakte van deze kleurrijke beschermer van de mensenhuid een onaangenaam aanvalswapen. Het zeilde een flink stuk door de lucht en kwam met zijn volle gewicht op mijn hoofd terecht.

Dit bleek de perfecte manier om mijn achternaam meer eer aan te doen. Ik voelde direct een enorme bult opkomen en een stroompje bloed gleed langs mijn hoofd. Om het bloed weg te spoelen, motiveerde ik mezelf tot het nemen van een duik. Ik dompelde me flink onder in het lauwe water.

Pechdag

Tot woede van een enorme kwal, die het er niet mee eens was dat ik zijn route had gekozen en zowel mijn arm als mijn been met zijn tentakels omhelsde. De branderige pijn probeerde ik weg te ademen. Inmiddels was ik flink dizzy geworden van de klap van de parasol en besloot het strand te verlaten. Wat een pechdag. Ik had het helemaal gehad!

Ik liep naar de steile opgang van het naaktstrand en zag een strandambulance staan en andere hulpvoertuigen. Verderop had nog iemand een parasol op zijn hoofd gekregen. Met dank aan de windvlaag – en stupiditeit van strandgasten – vertelde een van de omstanders. Die man had geen kans meer gehad om zich door een kwal te laten nemen, want moest met spoed worden afgevoerd. Mijn zelfmedelijden veranderde direct. Wat een geluksdag! Zo maar even een Staatslot kopen.

Reacties