Vuil op straat
Dagelijks erger ik me stevig aan al het vuil op straat. Ladingen plastic, peuken en kauwgum zijn echt een aanslag op de leefbaarheid van onze openbare ruimten.
We zien gelukkig nauwelijks meer hondenstront op de stoep, maar dat is inmiddels vervangen door koffiebekers en allerlei ander zwerfafval van de uitgedijde verpakkingsindustrie. Heel vaak raap ik het met enige moeite op -als bijna 80-jarige beweeg ik niet meer zo soepel- en gooi het in de dichtstbijzijnde afvalbak; flessen neem ik mee naar huis voor de glascontainer en het enkele ding met statiegeld, bezorg ik de juiste bestemming. Wat ben ik toch goed bezig, ahum!
Goed voorbeeld…
Gisteren liep ik op het Weena in Rotterdam langs het Groothandelsgebouw en raapte een stuk of wat koffiebekers met plastic lepels en snackverpakking op, om die verderop in een bak te gooien. Het werd gezien door twee sportieve, net passerende, middelbare dames, die mij aangenaam complimenteerden. Ik reageerde met: „Goed voorbeeld, doet hopenlijk goed volgen!” Zij liepen voor mij uit. Even verderop lag weer een lading plastic op de stoep, maar helaas: ook deze dames hadden de subtiele boodschap niet begrepen, en stapten er overheen.
Wat komt er terecht van deze wereld als we wel collectief protesteren tegen alle mogelijke soorten van rottigheid op deze wereld, maar het vuil voor onze voeten negeren?