Vakantie of nachtmerrie

Oh, de zomervakantie van 2024, wat een ervaring! Voor ons zuiderlingen in Nederland zit het er weer op en wat hebben we toch genoten, nietwaar? Of moet ik zeggen: wat hebben we ons door die ellende heen geslagen?

Want of je het nou echt ‘vakantie’ kunt noemen, daar valt nog over te discussiëren. Serieus, ik denk dat Van Dale maar eens kritisch moet gaan kijken naar de definitie van dat woord, want wat ik heb meegemaakt, leek meer op een survivaltocht dan op een ontspannende break.

Laten we beginnen met de reis ernaartoe. Een rit van pak ‘m beet een paar uurtjes? Vergeet het maar. Wegen afgesloten zonder enige waarschuwing en als er al een omleidingsroute was, leidde die je via een tolweg waar je geen weet van had omdat er geen poortjes waren. Je dacht lekker door te kunnen rijden, maar nee, achteraf kreeg je die verrassende rekening op de mat. „Hartelijk bedankt voor uw bijdrage aan de tolwegen van Europa, tot ziens!” Heerlijk begin.

Krijsen in het zand

En dan, eenmaal aangekomen op je bestemming, denk je even aan het strand te gaan liggen. Fout! Het strand lijkt meer op een overbevolkt vluchtelingenkamp, compleet met hysterische kinderen die krijsend door het zand razen, terwijl hun overspannen ouders nog net niet hun kinderen de zee in willen duwen. Maar goed, misschien kunnen we ons nog vermaken met een beetje mensen kijken. Oh kijk, daar hebben we de typisch roodverbrande Engelse toeristen weer, die wanhopig proberen te laten zien dat ze echt in Zuid-Europa zijn geweest. Want hoe weet je anders dat je vakantie hebt gehad als je niet minstens tweedegraads brandwonden oploopt?

Ach ja, de avonden. Je denkt, eindelijk wat rust na een lange dag van ploeteren in de hitte. Maar nee hoor, de jeugd heeft zich inmiddels ladderzat gezopen en voelt zich geroepen om jou en iedereen in de omgeving te entertainen met hun dronkemansgelal tot in de vroege uurtjes. Rusten? Nee, dat is iets voor thuis.

Plaknachten

Over rusten gesproken, laten we het hebben over dat hotel waar je zo enthousiast voor had geboekt. Met airco, want dat leek je wel handig met die hitte. Alleen, een klein detail werd in de brochure even over het hoofd gezien: de airco is alleen in het restaurant aanwezig. In je kamer mag je ’s nachts lekker bakken in je eigen zweet. Die heerlijke plaknachten, daar rusten we van uit, toch? En dan, net als je denkt dat het niet erger kan, komt er nog een bosbrand akelig dicht bij je vakantieverblijf. Of je koffers besluiten een extra dagje vakantie te nemen op Eindhoven Airport terwijl jij allang vertrokken bent. Tja, dat is dan écht genieten.

En als kers op de taart, eindelijk op weg naar huis, stap je in dat Transavia-vliegtuig waarvan de flaps (wat dat ook moge zijn) niet naar behoren functioneren. ‘Leuk hoor’, denk je, ‘de nachtmerrie gaat gewoon nog even door.’

Dus ja, vakantie 2024. Wat een ontspanning, wat een plezier! Ik denk dat ik voortaan gewoon thuisblijf en een lekker kopje thee neem in mijn eigen tuin. Veel veiliger, en eerlijk gezegd, veel meer vakantie dan wat ik dit jaar heb meegemaakt.

Reacties