Hou je vast

Hou je vast, want ik ben woest. Waarschuwing: lange teentjes met tere egootjes kunnen deze column beter overslaan. Of ze lopen het risico op een acute hartverzakking.

We hebben een staat barstensvol problemen:  woningnood, gaten in zorg en onderwijs, ontbreken van rechtszekerheid, -bescherming en inkomenszekerheid. Plus achterstallig onderhoud aan stuwen in de rivieren, de zeedijken en de infrastructuur. Vluchtelingenopvang en energietransitie. Toevallig zijn dat allemaal overheidstaken., maar de meeste zijn verkocht aan ‘de markt’. Zo gaat Nederland de doelen voor 2030 wel halen. Al schijnt dat nu al 2040 te zijn geworden. Of is het 2050? Ehhh… 2060?

Jatten maar

Belastinggeld, bestemd voor overheidstaken, wordt opgevreten door cowboys. Een opvreter werd rijk van een faketherapie die mensen geschikt moest maken voor de arbeidsmarkt. Resultaat: de bijstanders bleven bijstander, de cowboy vrat 2 miljoen op. Per gemeente. De Co-Med-cowboy kocht huisartsenpraktijken op in de armste wijken omdat de ziektekostenverzekeraars juist daar het meest betaalden voor ingeschreven patiënten. Daarna ging het antwoordapparaat aan en het licht uit. De centen waren foetsie en de patiënten zaten nog steeds zonder arts. Maar dan een dure.

In laagbetaalde zorgsectoren – instellings-, thuis- en jeugdzorg – stikt het van de cowboys. In één jaar is zo 10 miljard aan zorggeld verdwenen. Niet de schuld van de ouderen, dus. Hun zorg is ingezakt als gevolg van het gestage stelen. Verder zijn er ook duurzaamheids-,  bijles-, kinderopvang-, incasso- schuldsanerings- preventie- mantelzorg- en coachcowboys. En dit lijstje is bij lange na niet compleet.

De cowboys verdienen ook goud geld met de verhuur van lege chaletjes en overschietende hotelkamers aan het COA voor de huisvesting van statushouders. Dat zijn de toekomstige laagbetaalde werknemers, uitgemolken door uitzendcowboys. Nog een verdienmodel erbij, het kan niet op. En weer krijgen de verkeerden de schuld. Tja; aan andermans armoede valt blijkbaar meer te verdienen dan aan zelf echt werken.

Wat te doen bij rampen?

Slaap Nederland slaap. Om alle crises te bestrijden is bestuurlijke doortastendheid nodig, maar die is op. Zoals bleek op 4 juli: de bloem der natie was zo druk met elkaar uitmaken voor racist en het afschuiven van alle verantwoordelijkheid, dat er niks terechtkwam van het debat over ’s Neerlands toekomst. Over één ding was iedereen het wel eens: het geld was ook op.

Was vast de schuld van Laurentien, die geen compassie had met lange-tenenambtenaren, maar wel met de kinderopvangtoeslagouders. Grensoverschrijdend gedrag, hoe verzinnen ze het? Kom niet aan mijn ego. En wat deden die ambtenaren dan zelf? Zij hebben welbewust de Kamer misleid toen die wilde weten wat er nou eigenlijk allemaal mis was gegaan bij de kinderopvangtoeslag-ramp. Met zwartgelakte papiertjes, vertragingstactieken, leugens en loze beloftes. Het dieptepunt was dat ze gedupeerde ouders nog verder de afgrond in schopten door in 2019 vlak voor Sinterklaas een nieuwe pest-campagne te starten onder het motto ‘afpakjesdag’.

Ja, het is makkelijk lachen om mensen die compleet aan de grond zitten en die hun toekomst en hun kinderen kwijt zijn. Maar Laurentien mocht niks zeggen, ze mocht ook niet boos worden of scherpe vragen stellen. Dus werd haar een mes in de rug gestoken middels valse beschuldigingen, want daar zijn lange-teners wel goed in. Maar hun eigen wanbeleid goedmaken, ho maar. En hun schuld toegeven, nooit. Alle zielige zakkenvullers en op de teentjes getrapte minkukels: werk eindelijk eens zelf voor die ten onrechte gesnaaide poen.

Of anders: de zee op met jullie. In een lekke boot. En die vleestax kan wel wachten tot jullie allemaal verzopen zijn.

Reacties