Vandaag

Prachtig weer, geen regen, aangename temperatuur. Een geschikte dag om lekker te gaan fietsen. Maar 10 augustus 2024 zal om een andere reden worden herinnerd.

Terwijl de wereld toekijkt, sust en verdergaat, worden in Gaza de aanvallen op burgers voortgezet. Vandaag minstens honderd nieuwe doden. De smoezen zijn niet veranderd: Hamas heeft het gedaan. Die zit in scholen, ziekenhuizen, tentenkampen, kortom: overal waar Palestijnen zitten die op hun kwetsbaarst zijn. Daar zijn ze feitelijk aangeschoten wild. Letterlijk. Fijn dat Hamas zo goed meewerkt aan het bereiken van de Israëlische doelen. Nu is elke actie, elke aanval en elke burgerdode, geoorloofd. Als Hamas niet bestond had Israël die zondenbok zelf moeten uitvinden.

Geleidelijke escalatie

Waar eerst werd gesproken van onbedoelde vergissingen, heten die nu gewoon bombardementen. Waar er eerst nog werd verontschuldigd, zijn nu alleen nog beschuldigingen van toepassing: Hamas dwingt Israël om Palestijnen te doden. Bijkomend voordeel: zo kom je niet aan onderhandelen toe over een staakt-het-vuren. Bovendien hanteert Israël een rekenmodel: de waarde van een Palestijns leven versus de waarde van een Hamaslid. Een gedode commandant mag zeventig onschuldige levens kosten, een ‘gewoon’ lid wat minder. Ziehier de zogenaamde Hannibal-richtlijn. In het oorlogsrecht wordt deze richtlijn niet genoemd. Daar staat alleen dat soldaten kunnen vechten tegen soldaten of terroristen, niet tegen burgers. Maar dat geeft niet; het is toch altijd de schuld van Hamas.

De methoden worden steeds gevarieerder. Hongersnood door het tegenhouden van voedseltransporten. Zieken en gewonden aan hun lot overlaten. Door slechte omstandigheden te creëren kunnen verschillende ziekteverwekkers hun kans grijpen. Polio, cholera, TBC en allerlei antibioticaresistente bacteriën. Waterleidingen worden afgesloten, zodat er alleen verontreinigd water beschikbaar is. Maar geen water om de branden te blussen in beschoten tentenkampen. Al wie daar zit, loopt gevaar levend te verbranden. Al maandenlang worden Palestijnen van hot naar haar gejaagd. Waar de oorlog hen opnieuw achtervolgt. Weer vluchten naar weer andere onveilige oorden, waar honger, ziektes en wanhoop op ze wachten . Mensen die sterven aan ontberingen hebben een voordeel: ze worden niet geregistreerd als oorlogsdode. Ga je gang maar, Israël. Verzwak en verjaag. Hoe lang houden de Palestijnen dat nog vol? Er zijn meer dan 40.000 geregistreerde ‘echte’ oorlogsdoden aan Palestijnse kant. En waarschijnlijk evenveel doden door de gevolgen van de oorlog. Gaandeweg is naast Gaza zowat de hele Westoever ingenomen door Israël; kolonisten en leger verjagen de oorspronkelijke bewoners; vernietigen of stelen hun eigendommen en woningen. Ook het aantal dode hulpverleners en journalisten neemt hand over hand toe. Wanneer is het genoeg?

Later is te laat

Vandaag was de laatste aflevering van de serie Oases op de TV. Die gaat over allerlei plekken waar Palestijnen wonen; van Afrika tot Chili en verder. In Chili zijn Palestijnen, in meerderheid Christen, in 1948 neergestreken, achtervolgd, belaagd en verdreven door de net gestichte staat Israël. Van de 6 miljoen verdrevenen wonen nu een half miljoen Palestijnen in Chili. Ze hebben zich herpakt en met meer of minder succes hun leven voortgezet. Met nog steeds de herinnering aan hun verloren land. Terug kunnen ze niet meer, dat weten ze.

Zijn er vandaag de dag ook landen die de belaagden onderdak willen bieden? Nog niks over gehoord. Maar het zou kunnen dat Israël daar opnieuw op aanstuurt. Dus geen tweestatenoplossing en zelfs geen staakt-het-vuren. De schuld gaat als altijd naar Hamas. De wereld laat het zo. Net als indertijd bij de Holocaust in Duitsland. Want niemand zit te wachten op 4 miljoen vluchtelingen extra. Dus oogjes dicht en snaveltjes toe.

En later, als het te laat is, zal de wereld zeggen: ‘We hebben dit niet geweten. Sorry.’

Reacties