Ieder zijn eigen ding

‘Bij ons thuis gaat het het beste als iedereen gewoon zijn eigen ding doet’, zei ik laatst tegen een vriendin. Met lichte tegenzin stond ik aan het begin van de meer dan 6 weken durende schoolvakantie van de kinderen. Als wij als gezin van 6 iets gaan ondernemen is het doorgaans een uitdaging om het voor iedereen leuk te houden. De verschillende karakters, interesses en het leeftijdsverschil tussen onze 3 tieners en peuter is enorm.

Inmiddels is de zomervakantie voorbij en is vandaag ook de oudste, als laatste van het stel, naar school gegaan. Ik ben alleen thuis met de peuter. Lekker overzichtelijk, ik hoef (weliswaar voor een aantal uur uur per dag) mijn aandacht alleen maar te richten op een peuter, huishouden of werk. Voor even hoef ik geen mediator te zijn, geen activiteitenbegeleider, geen schermtijdpolitie, geen restaurant, geen klankbord of steeds te hoeven schakelen tussen puber en peuter. De hoeveelheid prikkels om mij heen is voor meer dan de helft gereduceerd. Hoezo opladen in de zomervakantie? Mensen die dat beweren hebben nog nooit van kinderen gehoord.

En toch, nu ik thuis zit met mijn peuter en ons uitje van de dag een wandeling naar de supermarkt is. Onze agenda’s volstromen met ouderavonden, startevenementen, verjaardagen, sport en werkweekenden. We weer in drie etappes avondeten vanwege ieders activiteiten, de wekker op zaterdagochtend voor de voetbal nóg vroeger staat dan doordeweeks, dan volgt een gevoel van weemoed als ik scrollend door mijn grote hoeveelheid vakantiefoto’s ga.

Zou onze oudste volgend jaar nog meegaan? Hoe zou het zijn als we later zonder kinderen op vakantie gaan? Zou ik me niet de pleuris vervelen als ik niet meer bij het zwembad hoef op te letten? Zou het niet saai zijn als we élke avond zonder gezeur zouden kunnen eten wat we zouden willen? Of wat zou ik de hele avond moeten doen als ik geen Mens-erger-je-niet of Uno meer hoefde te spelen?

Nee, terwijl we langzaam weer in het keurslijf worden gedrukt, koester ik deze plaatjes van een prachtige vakantie vol reuring. Ik had het mis, we zijn helemaal niet op ons best als we allemaal ons eigen ding doen. We zijn op ons best als we met elkaar zijn. En dat mag best wat gedoe kosten.

Reacties