Personal branding en roze kippendijen

‘Liever niet,’ zegt hobby-kok Harrie bij de rokende barbecue als Jaap vraagt of hij een sigaretje op mag steken. ‘De kinderen.’

‘Haal jij voor papa nog een koud biertje?’ Maar dat vindt Harries vrouw Barbara geen goed opvoedkundig idee.

Ik heb het niet zo op verjaardagen, ook niet met mooi weer in de tuin, waar mannen broeken dragen met een identiteitsstoornis: je bent of een lange of een korte broek, niet iets ertussenin. Driekwart broekspijpen accentueren de drumsticks van de aanwezige haantjes, en mouwloze hemdjes genderneutraal de kipfilets van vrijwel alle genodigden.

Harrie legt kippendijen op de rokende barbecue – te kort, kippendijen hebben wat meer nodig, die van Barbara kunnen best wat minder hebben.

Ik ben niet zo’n haantje de voorste, dus zit ik wat achteraf op de meest ongemakkelijke stoel die nog over was, naast Jaap en een tante die om begrijpelijke, behalve voor haar, redenen niet in aanmerking komt om president van Amerika te worden, om het zo maar zachtjes uit te drukken.

‘Have I got news for you!’

Barbara zet haar been op een stevige stoel – de kippendij op mijn bord is ook roze – tikt aan haar glas met water (chardonnay is zo passé volgens haar lifestylecoach waarmee de personal trainer het volkomen eens is), zoals haar speechcoach haar dat heeft geleerd: ‘Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik ondernemer werd en mij inschreef bij de KVK, en guess what? Ik draai nu al 10K-maanden!’ – ‘ach kindje, het is toch niet uitgezaaid?’ vraagt tante. ‘Nou,’ fluistert Jaap, ‘ik hoop het bij mijn ene AOW-K’tje te houden…’

Ze leest een ChatGPT-tekst voor over haar fuck-ups, dat ze op haar bek is gegaan, maar nu zelfs keynotespeaker is op een event, waarvoor als je snel bent nog kaartjes met een fikse korting, à 275 euro kunt krijgen, en vooral over personal branding. En natuurlijk neemt ze podcasts op. Zo ziet dus een bullshitbaan eruit en die heeft Harrie ook. Dit houdt geen stand, als er bijvoorbeeld weer een bankencrisis komt waardoor een kaars met zelfs honderden branduren nog een vroegtijdige burn-out krijgt.

Barbara komt naast mij zitten. Als vrij gezellige vrijgezel ben ik toch altijd op mijn hoede en houd gepaste afstand om grensoverschrijdend dijcontact te vermijden – is dit een narcistische gedachtegang of heb ik roze kippendijen-salmonellabesmettingsangst?

Harrie en Barbara hebben elkaar op Ibi, vroeger Ibiza geheten, leren kennen. Ze zijn getrouwd op Vlieland, dat nu Vlie heet. Toen draaiden ze nog niet eens 2K-maanden. Twee elektrische-bakfiets-geschudde-opvang-kids later, weten ze soms bij gunstig weer ’s avonds bij het kookeiland aan te meren voor een glas water samen.

‘Hoe staat het met jouw personal branding?’ wil Barbara weten. Maar ze brandmerkt me zelf al: ‘Je komt betweterig over met je taalverbeteringen. Nogal aanmatigend.’

‘Gisteren was ik op het strand. Er stond weinig wind. Ik liep een heel eind om een heerlijk fris stukje AI-loze persoonlijke branding te vinden.’

Reacties