Step

„Ik heb een step, mijn step is blauw; hij kan wel honderd, hoe hard kan die van jou?”

In 1985 stelde Harrie Jekkers deze retorische vraag op het album Roltrap naar de maan van Klein Orkest. Een conceptalbum over kind-zijn en dus ook over pochen en opscheppen, zoals ieder kind doet en deed. Alleen dit kind van destijds niet. Dat vond die opschepperij maar gek. Ook omdat hij in zijn jeugd niet veel had om over op te scheppen.

In 1985 was ik 15 en keek ik naar Fiets ‘m d’r in. Lachen was dat, samen met mijn ouders op de bank kijken naar die fietsachtige voertuigen die met meer dan honderd meter per minuut te water gingen. Maar afgezien van een kennis van het werk van mijn vader was ik zo ongeveer de enige 15-jarige die daar nog om lachte. Te land, ter zee was iets voor kinderen die de step nog niet ontgroeid waren. Mijn klasgenoten vermaakten zich liever met zaken die meer pasten bij een 15-jarige. Boekjes over Van Dattum, Tiroler seksfilms en wulpse videoclips op MTV. Nog één jaar en dan lonkte de brommer.

Fiets in puurste vorm

Inmiddels ben ik vier decennia verder en is de fiets nog altijd mijn snelste vorm van eigen vervoer. Let wel: de fiets in zijn puurste vorm. Meer hoeft voor mij niet; mijn niet zo rollende trap naar drie-hoog-achter wordt immers al meer dan tien jaar met succes ondersteund.

Als ik echter naar de 15-jarige van nu kijk, dan schijnt die zich vooral voort te bewegen op een fatbike. In naam een fiets, maar in feite een elektrische motor, want hij presteert veel beter dan een brommer. Alleen heeft hij trappers en een ketting, net als een fiets. En dus hoef je er geen rijbewijs voor te hebben en kun je er zonder helm mee (of tegen) het verkeer in. En het leukste van alles: als de ketting eraf loopt, gaat de fatbike nog steeds even hard. Je kunt hem dus ook als een step met zadel en trapondersteuning gebruiken.

Ooit een dag

Tja, dan voel ik mijzelf als fietser pur sang natuurlijk wel in mijn hemd gezet. Maar er komt ooit een dag dat ik misschien ook zo’n fatbike koop. Bij de webchinees hebben ze leuke modelletjes voor 200 euro. Ketting eraf, treeplankje tussen de wielen, paintjob, opvoersetje. Zodat ik straks in het verkeer kan zeggen: ik heb een step, mijn step is blauw; hij kan wel honderd, hoe hard kan die van jou?

Niet dat ik er overigens vaak honderd kilometer per uur mee ga rijden. Ik weet uit eigen ervaring namelijk dat mijn lichaam het niet zo goed doet als kreukelzone.

Reacties