Nippelgate

Ik deed een poging tot de tuin opruimen. Daarbij werd ik afgeleid door een gasbrander die nogal stoffig in z’n originele verpakking in de schuur-die-geen-schuur-is, lag. Toen we laatst gingen barbecueën en m’n eega écht geen vertrouwen meer had in zijn eigen kunnen, had hij die brander maar tevoorschijn gehaald.

Mijn man kan computers dresseren. Die dingen flikker ik na de eerste drie ‘ik wil niet’-pogingen het raam uit. Waarop m’n man met z’n EHBO-koffertje en zijn genezende aura tevoorschijn springt, toets-op-toets-reanimatie doet en tadaa het onfunctionele kreng doet het weer. Alleen bij hem. Uiteraard.

Zo niet met de barbecue. Ook de gasbrander gaf geen sjoege. Dus gaf ik het ding aan de buren die nogal eens kamperen, met de mededeling: ‘als jullie ‘m werkend krijgt, mogen jullie ‘m houden ook’, want hoewel ik het draaiknopje tot het uiterste had gedraaid, had ik nooit het genoegen mogen hebben er een brandwaardige ‘ssssss!’ uit te horen ontsnappen.

Helaas.

Na een goed halfuur klieren kwam de buurman ermee terug. Hij had ‘m volledig gedemonteerd, verder dan ik op voorhand had vermoed dat überhaupt mogelijk was. Nu kwam de aap uit de mouw: het prikkertje aan de binnenkant, die met de draaiknop manoeuvreerbaar moest zijn, bleek helemaal niet te werken. Met als gevolg dat er inderdaad geen beginnen aan was om ‘m z’n gas vrij te laten geven, hetgeen toch écht de bedoeling is van zo’n gasbrander.

Beetje kansloos.

‘Ik zou ermee teruggaan naar de gamma, kijken of er nog garantie op zit’ raadde de buurman me aan.

Zo gezegd, zo gedaan.

Ze stonden voor me klaar bij de gamma. De eerste twee, heel welwillend maar niet best Nederlands sprekend, zeiden me dat de nippel aan de binnenkant niet werkte. Zover was ik al, maakte ik duidelijk. Of zij ‘m konden repareren? Ehhh nee.

‘Zal ik het zo nog even proberen?’ vroeg een derde. Natuurlijk, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Deze nam haar taak wat serieuzer, haalde het ding uit elkaar en stak een schroevendraaier in de nippel, in de hoop dat het prikkertje er nu wél uit zou schieten. Zette ‘m toen weer in elkaar, maar nog niks.

Weer uit elkaar. Nu begon ze met de schroevendraaier op het putje bovenop de gasbus te slaan. Ik verstopte me voor de zekerheid onder de toonbank. Het bleef gas. Nu begon ze druk op de computer te tikken. Ik was namelijk in de veronderstelling geweest dat we het ding er ooit hadden gekocht.

‘We hebben ‘m nooit in het assortiment gehad’, kwam ze nu met het verlossende woord.

Het was leuk geprobeerd, maar helaas.

De nippelgate, maar dan zonder gat.

Reacties