New York bezwijkt onder een gewicht dat gelijk staat aan 140 miljoen olifanten

New York, de stad die nooit slaapt, maar blijkbaar wel langzaam wegzakt onder het gewicht van haar eigen ambitie. Als je dacht dat het enige probleem van wolkenkrabbers was dat ze je nekpijn bezorgden terwijl je naar boven staart, denk dan nog eens na.

Elk jaar duwt deze betonnen jungle de Big Apple een paar millimeter dieper de grond in, alsof de stad collectief besloten heeft om zichzelf te begraven onder een laag van glas en staal.

Met een gewicht dat gelijk staat aan 140 miljoen olifanten – en laten we eerlijk zijn, zelfs één olifant kan behoorlijk wat druk uitoefenen – is het geen wonder dat New York langzaam maar zeker in de aarde verdwijnt. Het is als een reusachtig verstoppertjespel, behalve dat niemand echt aan het winnen is, vooral niet de vastgoedprijzen.

Ultieme diva

En terwijl de stad zinkt, duwt ze de zeespiegel nog verder omhoog, alsof ze wil zeggen: „Jullie dachten dat het smelten van de ijskappen erg was? Houd mijn Manhattan vast.” Het is alsof New York de ultieme diva van de klimaatverandering is, met haar eigen speciale effecten en alles.

Maar laten we niet vergeten dat New Yorkers niet bij de pakken neerzitten. Oh nee, ze hebben een plan. Een plan dat slechts een bescheiden 20 miljard dollar kost. Een zakcentje voor een stad die haar eigen emoji heeft, toch? Dus terwijl de kustlijn wordt versterkt en de dijken worden opgehoogd, kunnen de inwoners gerust zijn dat ze hun wandelingen langs de 251 wolkenkrabbers kunnen voortzetten, zij het misschien met een zwemvest en een snorkel in hun tas. Want in New York weet je maar nooit wanneer de stoep een waterglijbaan wordt.

Reacties