Het fata morgana van pakketbezorging per trein

Het lijkt zo’n briljant plan: lege treinen buiten de spits gebruiken om pakketjes te vervoeren naar de consument in Nederlandse steden. De logica erachter is simpel – veel grote stations bevinden zich in het hart van de stad, wat een uitstekend middelpunt is om iedereen snel van hun pakketjes te voorzien.

Maar dit is toch wel een gevalletje van makkelijker gezegd, dan gedaan.

De huidige infrastructuur is namelijk helemaal niet geschikt voor dit idee. Het begint al met de start: pakketjes moeten op het station aangeleverd worden. Dat betekent dat ze opgehaald worden vanuit het magazijn aan de rand van de stad. Maar deze industrieterreinen zijn helemaal niet bereikbaar met de trein. Dat betekent dat vervuilende vrachtwagens alsnog vanaf het industrieterrein naar een station moeten rijden om de treinen te bevoorraden. Een nieuw treinspoor richting het industrieterrein kan uitkomst bieden, maar hiervoor moet diep in de buidel getast worden. Daarnaast neemt zo’n project ook jaren in beslag. En dan hebben we het nog niet eens over de enorme gevolgen voor de leefomgeving die de komst van een spoorlijn met zich meebrengt.

Andere koek

Als de pakketten op stations aankomen, dan ligt het volgende obstakel al op de loer. De huidige stations zijn namelijk niet gebouwd voor het transporteren van grote hoeveelheden pakketten. Het vervoeren van duizenden reizigers is namelijk hele andere koek dan het verplaatsen van duizenden pakketten. Waar een reiziger zijn eigen weg op het station vindt, zullen de karren met pakketten over de perrons handmatig verplaatst moeten worden. Niet alleen betekent dit de inhuur van veel personeel, ook het soepel tussen de reizigers door manoeuvreren is een hele uitdaging. Aangekomen bij een lift, is er weer een hindernis te nemen. De bestaande liften zijn namelijk simpelweg te klein en er zijn er vaak maar weinig. De infrastructuur die eigenlijk nodig is, lijkt op de overslag van zeecontainers in havens. Zonder grote verbouwingen is deze manier van verzending dus onbereikbaar, en eerlijk: zo’n infrastructuur zie ik niet snel op Amsterdam Centraal ontstaan. De ruimte daar is simpelweg te duur.

Utopie

Het idee van pakketbezorging per trein lijkt dus misschien op het eerste gezicht logisch, maar in de praktijk blijkt het een utopie te zijn. De obstakels zijn op dit moment simpelweg te groot om te overwinnen. We moeten dus kijken naar alternatieve oplossingen die beter aansluiten bij de huidige logistieke realiteit. Zelf ben ik groot voorstander van pakketbezorging vanuit decentrale hubs midden in de stad. Vanaf deze plekken kunnen fietskoeriers de last mile verzorgen via een efficiënte route, waarbij zendingen van verschillende retailers worden afgeleverd. Dat is niet alleen een duurzame oplossing, maar bovenal een die binnen handbereik ligt. Dit lijkt veel meer op de bezorging van supermarkten waar vrachtwagens vol heen rijden en met emballage etc. vol terugrijden.

Jeroen Gehlen is co-founder bij verzendplatform Wuunder.

Reacties