Geen mening

Zo a-sociaal zijn de nieuwe media nu ook weer niet. Ik houd met veel meer mensen contact dan voorheen. Een klasgenootje van de lagere school? Vijftig jaar niet gezien, maar als haar zoon ‘de middelbare’ afrondt stuur ik een lijk. En wanneer in Huize hoe-heet-ze-ook-al-weer een nestje kittens verwelkomd wordt, ‘vind ik dat geweldig’.

Horen, zien en zwijgen – waren dat niet drie van de zeven deugden? Het is er steeds minder bij. Onze mening heeft meerwaarde, we ventileren wat af. Verder houden we het wel graag licht en luchtig. En ‘uit het oog, uit het hart’? Zou in sommige gevallen best gezond zijn, maar nee. Niet meer mogelijk. Jammer.

Achteroverbuurmeisje

Karrevrachten empathie storten we uit bij het oude achteroverbuurmeisje dat haar poes laat inslapen. De vriend-van-een-ex, door een bij in zijn ooglid gestoken, krijgt meelevende emoticons – en wel een stuk of 150. En een paar likes voor de lekker extreme foto. Gegarandeerd een hit bij het eindejaarsoverzicht. Mensen, smeer een streep honing onder uw ogen en doe een dahlia na.

Wordt het zo langzamerhand niet wat veel? Ik wil eigenlijk helemaal niet weten dat de vriendinnen van mijn vrouw high tea hebben. Laat staan hoe high ze worden. En de foto’s van taartjes hoef ik ook niet te zien. Net zo min als de vreetbeelden van derdelijns onbekende Nederlanders, die in Turkije vakantie vieren, à la ‘all you can friet’. Sneuneuzerij waar ik graag van verschoond blijf, kunt u daar alstublieft rekening mee houden? Dankuwel.

Vuile was

Ook wil ik geen vuile was zien hangen aan iemands Facebook-tijdlijn. Ik kende vaag iemand die jou kent en nu ben ik – en de hele godganse diaspora – deelgenoot van jullie burenruzie? Iets met blaf-overlast? En zo te lezen is het nog je eigen schuld ook! Trouwens: het is ‘jouW hond, met een ‘w’ – anders moet je achter ‘jou’ een komma plaatsen.

We weten teveel. En waar het echt om gaat, daar komen we nauwelijks nog aan toe. Doelloos dringt allerhande kennis onze levens binnen. Wat werkelijk belangrijk is, kunnen we altijd nog opzoeken. Voor mijn eigen zielenrust ben ik gestart met een experiment. Wat blijkt? Minder vinden is geen zware beproeving. Het werkt verfrissend! Mijn ambitie is een meningenreductie van 50 procent vóór 2030. En ik ben al hard op weg. Een Vereniging van Eigenaren in Barneveld die tegen vloekende bouwvakkers wil optreden? Vind ik niks van. Mensenrechtenschendingen in Zuidoost-Trammelantië, ze doen maar. Een aanrijding door de volgauto, op Wimbledon? Echt, het laat mij volledig koud. Nu al. De verlichting is ingezet.

Nieuwe verkiezingen in Nederland? Geen mening.

Reacties