Leeftijd

Volgende week ben ik weer jarig. Ik zeg expliciet ‘weer’, want hoe ouder ik word hoe sneller zo’n jaar weer voorbij is.

Toen ik nog een kind was, leek het zolang te duren voordat ik weer een jaar ouder werd en nu ben ik soms de tel kwijt.

Natuurlijk is het allemaal heel logisch, want in verhouding is voor een kind van bijvoorbeeld 7 een jaar een eeuwigheid, maar van 44 naar 45 is niks.
Toch, hoe goed het ook allemaal te verklaren is, dat betekent niet dat het eerlijk is. Ik vind het behoorlijk oneerlijk eigenlijk.

Leeftijden passen vaak niet bij verlangens. Als kind wil je altijd ouder zijn dan je bent en lieg je dat je al 16 bent in plaats van 14. En als je zeg maar de 30 voorbij bent, wil je dat het gewoon even niet zo snel gaat.
Benjamin Button vond ik daarom ook zo fascinerend, maar wellicht is tijd anders in een parallel omniversum waar tijd niet bestaat.

Tijd verbannen

Wij hebben tijd bedacht en wie is daar nou gelukkig van geworden? Daarom heb ik tijd zo veel mogelijk verbannen. Ik wil genieten van alle leeftijden die ik bereik en me geen zorgen maken over daarna. Zo had ik een vriend die homo was. Daar ben je blijkbaar al half bejaard met je 40ste, althans volgens hem. Dus genoot hij toen al niet, terwijl vijftien jaar later hij ernaar verlangde 40 te zijn. Toen dacht ik: dat wil ik niet. Hoe zonde is dat?

30 worden vond ik moeilijk, maar gek genoeg had ik er tien jaar later totaal geen problemen mee om 40 te worden. Dat ik nu 45 wordt doet me weinig, behalve dat ik het wel een mooi getal vind en ik voel me nog jong en ik vind mezelf mooier dan vijftien jaar geleden. Zelfs zonder make-up ben ik meestal best happy met wat ik zie. 45, dat is denk ik de leeftijd waarbij je het meeste in balans bent qua geest, lichaam en leeftijd.

Beste jaren

Ik begin pas joh… Tenminste, ik begin nu aan m’n beste jaren, zo heb ik besloten. En die 50… Als ik zo in mijn inner circle kijk, is dat ook nog piepjong

De oplossing is ineens crystal clear. Als kind een half jaarlijkse verjaardag, zodat puur het getal beter bevalt. Want dan ga je in één jaar van bijvoorbeeld 10 naar 12 en wij vieren onze verjaardag voortaan één keer per twee jaar. Dan wordt die leeftijd iets langzamer hoger. We houden we ons compleet voor de gek, maar wat maakt het uit? Ik teken ervoor.

Binnenkort begin ik m’n petitie handtekeningen verzamelen voor dit briljante idee. Wie weet… Ga je er vanzelf jonger uitzien als je 38 bent in plaats van 45. En zo kan ik nog drie dagen doorgaan, maar ik stop nu het voor mij nog gewoon te begrijpen is. Of mijn hersenspinsels voor anderen ook logisch zijn, dat durf ik niet te zeggen.

Vanaf nu word ik over twee jaar pas 46. Heerlijk gevoel dat m’n hele leven nog voor me ligt en het nog tien jaar duurt voordat ik m’n 50ste verjaardag hoef te vieren. Dus fuck it. Ik bepaal zelf wel hoe snel ik ouder word, omniversum…

Reacties