Zondebok

Er is er maar één die schuldig is aan alle ellende in de wereld: de debiele, homofiele, joodse neger met een bult. Deze eeuwige superzondebok komt uit het nummer Discriminatie van Ivo de Wijs uit 1968. En blijkbaar is er sindsdien niks veranderd. Je mag alleen geen ‘neger’ meer zeggen. En ‘jood’ trouwens ook niet.

Oplossing: nieuwe woorden verzinnen die wel mogen. Dan kan de discriminatie  lekker doorgaan.

‘Ku Klux Klan- De Filistijnen- Adolf Hitler- ’t Kapitaal- Enoch Powell George Wallace- Steeds hetzellufde verhaal- Want wie werd er weer verdreven- Met geweer en katapult- Eeuwig vrezend voor z’n leven- Die debiele homofiele- precies’

Smoesjes, smoesjes, allemaal smoesjes

Intussen kwamen er veel nieuwe varianten bij. Asielzoekers. Uitkeringstrekkers. Seizoenarbeiders. Oninteressante zieken: veel bewegen en een paracetamolletje. Dor hout: weg ermee. Vrouwen zijn er veel teveel. En daarom is die discriminatie heel gewoon geworden: #Metoo, ondergewaardeerd en slecht betaald werk waarvoor geen man is te porren, bangalijstjes, femicide. En als klap op de vuurpijl: Eigen verantwoordelijkheid.

Nou, dan blijven er miljarden mensen over waarvoor dus niemand verantwoordelijk is. Palestijnen, Oeigoeren, autochtone volkeren in de Amerika’s, Australië, Afrika. Plus iedereen die te onbelangrijk is om gekend te worden. Maar zij, die tot aan de rand gevuld zijn met eigen verantwoordelijkheid, die mogen straffeloos parasiteren op de machtelozen. Neem nou die Nederlandse gemeenten die in actie komen vanwege het CBS-onderzoek naar de apartheid tussen arm en rijk. Ze willen in die arme wijken rijke huizen bouwen. Dan komen arm en rijk elkaar tenminste nog eens tegen. NOT. De rijken verdrijven  de armen uit hun wijk. En waar moeten die dan heen? In de rijke wijken gaan wonen… HAHA. Nieuw is dat trouwens niet. Het begon al met de uitverkoop van sociale huurwoningen aan beleggers. Daardoor staan armen nu zeventien jaar op de wachtlijst. En als het plannetje van die gemeenten doorgaat, wordt dat vast een 25-jarig jubileum. In de goot.

Kortom: als de elite steelt, dan is dat de schuld van de bestolenen. Smoesjes. Want wie bestolen wordt is een sufferd, dus… Dat is geen discriminatie, want… Smoesjes. Uit die dus/want-cirkelredenering kom je nooit meer weg. Want je voelt je alleen gediscrimineerd, je bent het dus niet. Smoesjes. Je mag niet discrimineren, maar… Smoesjes. En al die … dan?  Smoesjes.

Discriminatie is een boemerang

Laat het goed tot je doordringen: eens kan iedereen zo’n debiele homofiele joodse neger zijn. Misschien zonder bult, maar is geen hindernis voor discriminatie. Wat wij doen bij anderen, doen anderen bij ons. Discriminatie is een boemerang. Hij komt altijd terug bij degene die ermee begon. Je kunt niet een beetje discrimineren. Net zomin als een beetje zwanger zijn. Het is alles of niks. Wie kaatst moet de bal verwachten. Dus moet die bal weg.

Als wij die boemerang niet op onze hardleerse kop willen krijgen, zit er maar één ding op: stoppen met discrimineren. Alle mensen hebben recht op gelijke behandeling in gelijke gevallen, dat kan niet vaak genoeg herhaald worden. En om dat te realiseren is er nog flink wat inspanning nodig. Zoals de stapels hedendaagse problemen oplossen: armoede, honger, oorlogen, klimaat, energietekorten, grondstoffenschaarste, marktwerking, uitbuiting en rechteloosheid. De schouders eronder om een toekomst te bieden aan de héle mensheid. Dan hoef je niet te bedenken wie nog wel de zondebok mag zijn. Dus ook niet de hijzijbi hoogintelligente doodarme ouwe Palestijns-Chinese statushouder met een dikke kont.

Niemand, nergens, nooit. Punt.

Reacties