Yes be fearless

Claude Aendenboom 13 apr 2024

Elke mens is wel bang voor iets: voor een ijskoude winter, een terminale ziekte, aanhoudende honger of voor een kernoorlog. Er bestaan ook vele angstaanjagende fobieën zoals die voor spinnen, smetvrees, claustrofobie enz…

Maar eerst wil ik het hebben over pijn en genot. Dat zijn twee zekerheden in het leven, want genot is aangenaam, en pijn, dat voel je aan den lijve. Dat geldt wellicht ook voor dieren en planten, maar ik ga nog een filosofisch stapje verder: ook atomen zullen pijn en genot ervaren, want zij bestaan volgens het atoommodel van Rutherford uit een positief geladen atoomkern, waar evenveel negatief geladen elektronen omheen draaien als er positief geladen protonen zijn in de kern. En de macrokosmos zoals de onbereikbare planeten en de miljarden melkwegstelsels? Jawel, volgens mij lijdt de hele kosmos pijn en wil het pijn vermijden en streven naar genot, dat is de motor van de evolutie, yes that’s life. Zonder dat contrast zou het allemaal oersaai zijn.

Maar moeten wij bang zijn voor de angst? Ja en nee. Angst is nuttig, het zorgt voor the fight-flight-freeze response. Ik neem een cursus psychologie uit mijn bibliotheek en lees: de vecht-, vlucht- of bevriezingsreactie is een onvrijwillige fysiologische verandering die plaatsvindt in het lichaam wanneer een persoon zich bedreigd voelt.

Per abuis een like

Jawel, angst is normaal maar toch is het beter om onbevreesd door het leven te gaan, lijkt mij. Deze ochtend kreeg ik voor dit idee een ‘bewijs’. Ik zag op mijn smartphone alweer een filmpje verschijnen van ronkende bommenwerpers met alweer die vele oorlogsslachtoffers. Ik kon het onrecht niet meer aanzien en wilde wegklikken maar drukte per abuis op een like. Nee nee, dacht ik in paniek: ‘I don’t like war.’ De angst in mijn brein explodeerde, ik belde snel naar een goede vriendin en die wist meteen wat ik moest doen: de like weer annuleren door er terug op te klikken. Mijn vriendin grinnikte: „Ach Claude, dat weet toch het kleinste kind.” Inderdaad. Een minuut later hoorde ik op de radio de song Fearless van de Amerikaanse countryzanger Jackson Dean Nicholson:

‘Cause I’m fearless
I’ll jump off the ledges
Burn all the bridges, walk on the edges
I’m fearless
I don’t mind the shadows
Take all the arrows, ride in the echoes
And I don’t mind the night
I don’t mind the fight, even if I lose

En ik besluit: aan alles komt een eind, aan de pijn, aan de kosmos en aan het leven. En dus ook aan de angst.

Oei,over het buurtpark regent het nu met veel donder en bliksem, en ik moet nog boodschappen doen. Ach, ik ben voorzichtig, maar wel fearless.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.

Reacties