Ik mis je

Waarom vind ik het leven op dit moment zo kleurloos? Terwijl dat niet echt te verklaren is. Ben ik niet degene die nog geen drie weken geleden breed lachend in Oostenrijk boven op een berg stond?  Elke middag zich met mijn dierbaren uitstekend vermaakte in de bar? Deze week een gevulde agenda heeft en het ‘balboekje’ voor april helemaal vol?

Een rijk leven met voldoende reuring. Niets te klagen zou je zeggen. En toch bekruipt het gevoel van FOMO mij. Komt dat door de neiging van mensen om in superlatieven op social media te spreken? Met jaloersmakende plaatjes? Het gebrek aan een camper waarmee ik Europa kan doorkruisen? Mijn creditcard die shoppen op de PC Hooft niet toelaat?

Gratis en voor niets

Of komt dat omdat ik al te lang iets dierbaars structureel in mijn leven mis? Iets heel simpels en gewoon gratis en voor niets. Ja, ik denk dat hij mijn lethargisch gedrag veroorzaakt. Heel af en toe laat hij zich even zien. Met een knipoog vol beloftes die mij helemaal warm maakt en mij direct laat opveren.

Waardoor ik zo vals als een kraai zing en zelfs moet lachen om de flauwe grapjes van de buurman. Zin krijg in koude drankjes en teenslippers. En eindeloze gesprekken bij een vuurkorf wil voeren. Gelukkig woon ik ergens waar dit (nog) niet verboden is.

Morgen komt hij weer! Helaas lijkt het erop dat het bezoek maar kort is. Maar toch… ik ga er uithalen wat erin zit. Ik laat mijn wekker vroeg aflopen. Want het is een waarheid als een koe.

Alles ziet er anders uit als de zon schijnt!

Reacties