Voor uw bestwil

Mijn peetoom moet nog steeds lachen als hij terugdenkt aan toen ik nog een baby was. Staande in de box, boos omdat ik niet vrij mocht rondlopen (ja, ik liep inderdaad in zeven sloten tegelijk), hief ik mijn handje op en vroeg: „Klappe geffe?” Toen ik groter werd, veranderde dat mantra in „Selluf doen!”.

Het mag duidelijk zijn dat ik als kind al erg gesteld was op mijn vrijheid en niet zo gek was op bemoeienis. Ik had en heb geen moeite met regels, maar hoor wel meer dan eens dat ik eigenwijs ben. En ja, ik bepaal graag zelf hoe ik mijn leven inricht.

Je kunt je voorstellen dat ik tijdens de coronaperiode behoorlijk wat woede met me meedroeg. Want ik werd verplicht me te laten vaccineren als ik nog mee wilde doen met de maatschappij, met spul waar ik grote twijfels over had. Maar ook het prikbewijs, die vermaledijde mondmaskers en het verplichte afstand houden van de mensen die je liefhebt (want je deed het voor hen…) waren een trigger voor mij. Als het aan de regering had gelegen, dan had ik de laatste jaren van mijn vaders leven hem niet mogen knuffelen, om hem te ‘beschermen’. Want beter de ouderen eenzaam opsluiten dan ze liefdevol omarmen.

Vegan en suikerloos

Nu die waanzin voorbij is, worden er weer nieuwe dingen bedacht om ons te helpen/te bemoeien met persoonlijke keuzes. Lees de Allerhande en het is alleen nog maar vegan en suikerloos wat de klok slaat. Zout is niet meer zout, want slecht, en dus blijf je maar strooien met die zoutbus (gelukkig ben ik een halve Surinamert en gebruik ik blokjes). Brood is low-salt en soms gewoon smakeloos, je durft geen roze koek meer in je mandje te leggen en mijn benzine-auto gebruiken kan echt niet meer! Waarom deel ik mijn auto niet gewoon met al mijn buren?

Mag ik alsjeblieft zelf bepalen wat ik eet, hoe ik leef en waar ik mijn geld aan uitgeef? Ik sta altijd open om te leren, maar kan en wil mijn eigen verstand niet uitzetten.

Ik merk dat mijn innerlijke rebel nog steeds niet weg is. Ik vind het onrechtvaardig dat gemeente Utrecht alleen maar nieuwe huizen bouwt voor tweeverdieners of sociale huur. Dat mensen met een regulier inkomen de stad uitgejaagd worden. Dat ik bijna niet meer durf te zeggen dat woke veel te ver wordt doorgevoerd. Ik eis ook mijn plekje op in de samenleving. Om mezelf te zijn en mijn eigen keuzes te maken. Maar dat lijkt tegenwoordig haaks te staan op de eenheidsworst die de overheid ons wil laten eten. En die valt bij mij niet altijd goed.

Reacties