Jonker vist uit de vijver van het Wiegman-tijdperk

Andries Jonker denkt dat de roep om verjonging bij de Oranje Leeuwinnen ‘uit emotie komt’. Een beetje tegendraads zijn kan geen kwaad, maar het lijkt erop dat hij de kritiek niet begrijpt, of niet wil begrijpen. Ik begin pijnpunten in zijn coachingstijl te zien die het succes van de Oranje Leeuwinnen kunnen beperken voor een succesvol EK in 2025.

Vorige week zag ik met eigen ogen hoe Oranje kansloos was tegen Spanje in Sevilla. Daar schrok ik niet van. Maar tegen Duitsland wist verrassend genoeg maar een enkeling (Wieke Kaptein, Daphne van Domselaar, Jackie Groenen en Dominique Janssen) weerstand te bieden.

Het eerste wat mij opvalt is dat gedurende de eindrondes van de Nations League er twee keer speelsters werden opgesteld die klaarblijkelijk niet fit genoeg waren. Vivianne Miedema was na anderhalf jaar blessureleed weer teruggekeerd in de basis. Maar na 45 minuten verliet ze het veld in Sevilla. Daniëlle van de Donk was de dag voor de troostfinale tegen Duitsland nog ziek. Toch speelde ze de dag erna bijna 70 minuten een wedstrijd waarbij iedereen zag dat ze nog niet fit was. Miedema moest na de wedstrijd tegen Spanje terug naar haar club Arsenal omdat ze weer problemen aan haar knie had. Daniëlle van de Donk zat zondag niet bij de wedstrijdselectie van haar club Olympique Lyon. Hij zet oogkleppen op voor hun daadwerkelijke fitheid. Ook al zitten de speelsters van de gouden generatie in het revalidatiecentrum, dan zijn ze, in Jonkers optiek, per definitie beter dan een aanstormend talent.

Venijn op de bank

Hij wijkt nooit af van de vaste waarden in het elftal. Dat begrijp ik tot op zekere hoogte, Van de Donk, Spitse en ook Martens verdienen nog steeds een basisplaats. Het venijn zit hem in de selectie op de bank en wie hij als wisselspelers op het veld brengt. Zo heeft hij meerdere keren de kwakkelende Shanice van de Sanden (31) en tanende Renate Janssen (33) geselecteerd. Keer op keer brengt hij ze als wissels in het veld. Het was maar één keer een game changer, maar verder was het altijd spelafbreuk. Ik vraag me af waarom hij slijtende benen op het veld brengt en frisse spelers met bewijsdrang zoals Romee Leuchter, Jill Bayings, Marisa Olislagers of Chasity Grant op de bank houdt. Hij ziet niet in dat jonge meiden de energie en het temperament hebben om een elftal energie in te blazen. Dat zag je al aan het basisdebuut van Kaptein die de enige dreiging veroorzaakte tegen Duitsland.

Waarom hij geen verjonging doorvoert in de selectie voor Oranje beantwoordt hij met ‘een keer goed spelen in de Eredivisie is wat anders dan op internationaal topniveau spelen’. Ik ben enorm verbaasd over die opvatting aangezien hij Renate Janssen, een Eredivisiespeelster met 7 goals dit seizoen, altijd verkiest boven Eredivisiespeelster Romee Leuchter. Zij heeft dit seizoen op internationaal niveau de beslissende assist gegeven tegen België om naar de halve finale Nations League te gaan, maakte 7 goals in de Champions League en 14 in de Eredivisie. Dit valt niet met elkaar te rijmen.

Met wie en hoe

Nog zorgelijker vind ik zijn opmerking dat hij wel wil verjongen, maar niet weet met wie en hoe. Jonker is de coach. Het is zijn taak om hierin dingen uit te proberen. Hij ziet niet hoe of wie hij aan elkaar moet koppelen in een andere opstelling of formatie. Ik geloof best dat het niet makkelijk is om deze vernieuwing door te voeren, maar hij probeert het niet. Hij vist uit een oude vijver vol met spelers van het Sarina Wiegman-tijdperk en durft alleen wedstrijden aan te gaan met spelers die zich al in het Oranjeshirt bewezen hebben.

In de eindrondes van de Nations League werd duidelijk dat als de jongste spelers van het Sarina Wiegman-tijdperk (Miedema, Roord en Pelova) uitvallen, er weinig frisse spelers met ervaring te vinden zijn. Alleen exceptionele talenten zoals Brugts of Kaptein krijgen een kans. Verder moet hij er door pensionerende basisspelers gedwongen worden om nieuw bloed in te brengen. Jonker is bang en durft geen risico te nemen. Hopelijk komt hij op tijd voor het EK in 2025 tot het inzicht dat hij als coach moet uitproberen, door mag selecteren en op z’n bek mag gaan. Zolang dat kwartje niet valt, zullen we moeten hopen dat Miedema, Roord en Pelova fit zijn in aanloop naar het EK van 2025. Anders wordt het, net als komende zomer, weer een zomer waar fans van de Oranje Leeuwinnen nostalgisch terugdenken aan 2017 en 2019.

Reacties