Winterdip

Mintje Kooijmans 7 feb 2024

Soms weet je dat je naar je gevoel had moeten luisteren. Zo rekende ik vorige week dropkrijtjes af bij de kassa en ik wist dat ik hier spijt van zou krijgen. Want wat zit er in die krengen dat je er maar van blijft eten? Tijdens de autorit van Leek naar Boerakker, werkte ik moeiteloos een half zakje naar binnen. Kotsmisselijk thuis aangekomen, wenste ik nooit meer een dropkrijtje in mijn hele leven te eten. Dom dus.

Zo had ik naar mijn onderbuik moeten luisteren toen ik in de supermarkt stond te kijken naar de narcisjes. ‘Nee, nee’, zei alles in mij. ‘Niet doen’, want iedereen weet dat zodra je een voorjaarsplantje in je huis zet, de winterdip begint. Maar goed, iets was sterker dan mezelf en voordat ik het wist, had ik de narcisjes gekocht en liet ik er, voor het feestelijke gevoel, ook nog even een plastic folietje omdoen.

Voor een paar dagen stopte ik mijn kop in het zand en genoot ik van het jonge groen op mijn design tafeltje. Maar toen de kleine gele bloemetjes verlegen om de hoek kwamen kijken, was het kwaad geschied. De lente was begonnen en bij elk zonnestraaltje dat mijn schrale wangen buiten opving, verheugde ik mij op de zomer. Maar die zomer is natuurlijk helemaal niet in aantocht en toen ik gisteren met mijn jongste dochter even gezellig ging wandelen, vernikkelden we van de kou. Het was niet in me opgekomen om een sjaal om te doen. Het was nog een wonder dat ik een jas aan had. Maar het is begin februari, wie houd ik voor de gek?

In de jaren dat ik in Indonesië woonde, verzuchte ik aan iedereen die het maar wilde horen, hoe erg ik de seizoenen miste. Maar de winterdip, daar hoorde niemand mij over. Eerlijk gezegd had ik er nooit meer aan gedacht tot onze eerste winter in Nederland. Dat is dus ook het probleem met dit fenomeen. Je vergeet de dip zodra het mooi weer wordt. Tot, eind januari, de eerste narcisjes in de winkel staan en dan begint het hele riedeltje weer opnieuw.

Ik weet het. Het is wat het is. De winterdip is onontkoombaar en moet maar gewoon omarmd worden. Ik ga mezelf verwennen totdat het voorbij is. De verwarming gaat iets hoger, ik doe de kaarsjes gezellig aan nu het nog vroeg donker wordt en had ik niet ergens nog een half zakje dropkrijtjes liggen?

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.

Reacties