De wolf: het beest dat Nederland doet huilen van het lachen

Wolven in Nederland, oh, wat een spektakel! Alsof de dieren hun eigen versie van een realityshow hebben gelanceerd en we allemaal genodigden zijn voor de première. Maar wacht, voeg daar de jakhalzen aan toe en het wordt een ware circusact waar zelfs circus Renz en Boltini jaloers op zouden zijn.

Het wild in Nederland lijkt plotseling te zijn verdwenen. Waar je voorheen nog struikelde over de reeën, hazen en konijnen, moet je nu bijna een privé-detective inschakelen om er een glimp van op te vangen. Jagers krabben zichzelf nu achter de oren, niet langer wetende waar ze op moeten mikken. De dierenorganisaties zijn in verwarring. Zijn jagers nu vrienden of vijanden? Het lijkt erop dat ze geen doelwit meer hebben, behalve misschien elkaar.

Boeren klagen over de onverschrokken wolven en jakhalzen die hun schapen verscheuren. Maar eerlijk gezegd, als je schapen als een buffet in de open lucht serveert, kun je niet echt klagen als de roofdieren aanschuiven. Misschien kunnen we beter een bord ophangen met ‘Gratis shoarma voor wolven’, dat zou de zaak tenminste wat duidelijker maken.

Eenvoudig doch effectief

Laten we eens een blik werpen op het verleden, toen men nog wist hoe om te gaan met de vossen die de kippenhokken plunderden en de wolven die schapen graag als voorgerecht namen. Herders en hun trouwe viervoeters namen de taak op zich om de kuddes te beschermen. Schapen graasden overdag en werden ‘s avonds veilig opgeborgen in een afgesloten schuur. Het was een eenvoudig, doch effectief systeem dat niet alleen in Nederland werd toegepast, maar over de hele wereld. Zelfs de herders als Peter in de Alpen en de herdertjes bij nacht in de velden van Israël wisten hoe ze hun vee moesten beschermen.

Dus laten we een pagina uit het boek van onze voorouders scheuren en een les leren uit het verleden. Laten we stoppen met het circus en teruggaan naar de eenvoudige, tijdgeteste methoden om mens en dier in harmonie te laten leven. En laten we eerlijk zijn, een beetje herder zijn klinkt toch veel beter dan het bijwonen van een drama dat Wolven en Jakhalzen: De Nederlandse Saga heet.

Reacties