Generatie Dommer

Johanna Booij 23 feb 2024

Ik maak mij zorgen over de huidige generatie tieners en twintigers. Niet wegens de huidige staat van ons milieu en de vele oorlogen.

Veel dichter bij huis, het gaat over de huidige generatie middelbare scholieren en universitair studenten.

Zelf ben ik een Gen X-er, directe afstammeling van de Baby Boomers. Hoewel ik niet om die benaming heb gevraagd, draag ik die toch met enige trots. Wat natuurlijk nergens over gaat, het enige wat ik daarvoor heb gedaan is geboren worden en opgroeien in een bepaald tijdperk.

De huidige generatie heeft een veel kwalijker benaming gekregen, namelijk de generatie Dommer.

Deze generatie scoort aanzienlijk slechter op drie gebieden, te weten taal, wiskunde en wetenschap. Waar professoren aan de universiteit van Antwerpen eerst nog punten aftrek gaven voor spellingsfouten, is dat nu niet meer mogelijk omdat het er wat veel zijn.

De huidige generatie van studenten is wel beter in het snel schrijven van een kort artikel, maar minder goed in het maken van een uitgebreide analyse. Met andere woorden, ze kunnen vliegensvlug informatie opzoeken via het internet en kiezen daarbij (te) snel voor de makkelijke oplossing.*

Voors en tegens

Ik lees dat de huidige generatie kort en bondig tot een eindconclusie komt, maar het proces om tot deze conclusie te komen overslaat. Terwijl juist in het proces om tot een oplossing te komen de voors en tegens afgewogen worden. Daarin worden ethische bezwaren meegewogen en/of sociale consequenties. Korte snelle beslissingen en oplossingen bieden instant bevrediging, alleen zijn de gevolgen op lange termijn vaak onproductief, onoverzichtelijk en desastreus.

Het is voornoemde generatie die de toekomst vorm gaat geven. De beslissingen die ze daarin maken zullen gebaseerd zijn op wat ze snel op hun smartphone hebben opgezocht, of wat ze hebben laten uitzoeken door A.I.

Geschiedenis, ethiek en/of morele bezwaren worden niet meegewogen. Daar doet Google niet aan en A.I. nog minder.

Als het zover is, pak ik een rugzak en trek ergens de bossen en bergen in. Daar waar niemand komt. Gelukkig ben ik nog van een generatie die geleerd heeft hoe ze moet overleven zonder Google Maps of smartphone.

Ik verwacht dan ook veel mensen van mijn leeftijd tegen te komen in die bossen. Allemaal op de vlucht voor de zorgrobot en de app die bepaalt of je wel echt een dokter nodig hebt.

Ozempic

Natuurlijk is daar geen medische zorg en medicijnen nog minder maar, laten we eerlijk zijn. Als het nu al zo is dat een presentator met bakken geld wel aan Ozempic kan komen om af te vallen en de gemiddelde diabeet er al maanden niet aan kan geraken?!

Nou ja, dat plaatje hoef ik verder niet in te kleuren toch?

Dus gezellig alle 55+ers off-grid, niemand neemt een GPS mee of andere ‘slimme’ apparatuur. We lezen gewoon kaart en vertellen niemand waar we heen gaan.

We moeten wel kamp Waes en kamp Van Koningsbrugge cancelen, daar leren ze namelijk navigeren met de kaart, nadenken en samenwerken.

Dat is een risico dat we niet kunnen lopen, of zijn die deelnemers misschien onze hoop?

*bron www.dwars.be/nl/artikel/worden-studenten-dommer

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.

Reacties