De ster uit Sterrenwijk

Op Tweede Kerstdag overleed, totaal onverwacht, mijn lieve tante Sienie. Veel te jong en slechts een paar dagen na de uitvaart van haar zusje Tineke. Zeggen dat ik in shock was, dekt de lading niet. Ik was er zo niet op voorbereid, dat een onbekende vrouw mij op straat in haar armen nam om me te troosten.

En tot nu toe kan ik het nog amper geloven; hoe is het mogelijk dat twee zussen, in de bloei van hun leven, zo kort na elkaar de aarde verlieten?

Een gapend gat is achtergebleven. Een gat dat ik opvul met liefdevolle herinneringen, zodat ze er nog is. Want ze was er altijd. Op verjaardagen, feestjes, mijn boekpresentaties.

Wat was ze trots op… Ze zei het niet alleen, ze droeg het ook uit. Ik zie haar nog zitten, met een glimlach vol verwachting en op haar paasbest gekleed. Samen met haar zusje.

Betrokken familiemens

„We zijn trots op jou, Carliet!”, riep ze door de zaal toen ik even dichtsloeg en stak haar vuist in de lucht. Ik voelde een scheut van liefde door me heen trekken en vergat op dat moment hoe verschrikkelijk nerveus ik was.

Sienie was een familiemens. Een betrokken moeder, oma, zus, echtgenote, nicht, tante, vriendin en je allerliefste buurvrouw. Sienie ging de deuren langs in haar wijk om donaties te vragen voor mensen die in de puree zaten en kon iedereen overtuigen met haar charme. Ze hielp waar ze kon.

Was altijd op de hoogte van de laatste nieuwtjes, of het nu over de nicht van de kennis van de broer van een BN-er ging, of over de mensen om haar heen. Haar grote hart leefde met iedereen mee. En, misschien wel haar meest bewonderingswaardige eigenschap: ze was altijd zichzelf. Eerlijk. Open. De lach en de traan nooit ver bij elkaar vandaan.

Paradijsvogel

Soms, als ik vroeg in de ochtend bij haar voor de deur stond voor een koffietje, deed ze open in haar badjas. Maar wel met make-up op, oorbellen in en ringen om haar vingers, de haren gestyled en haar voeten in sjieke muiltjes gestoken. En altijd zo blij als je kwam.

Sienie was een paradijsvogel zoals je ze niet vaak meer vindt. Kleurrijk, levendig. Iemand naar wie je graag kijkt en luistert. En nu is ze weggevlogen. Naar haar zusje, broertje en ouders.

De tijd van een mooie bloem is slechts kort. Wat ga ik haar missen…

Een schitterende ster is verdwenen uit Sterrenwijk.

Reacties