Ze willen dat we drugs gebruiken

„Bijna elke dag.” Dat is mijn zusje haar antwoord wanneer ik haar vraag hoe vaak zij nu concealer gebruikt. Ze is 12, maar gaat al naar school met een hele laag make-up: concealer, highlighter, mascara, wenkbrauwpotlood en waarschijnlijk nog wel meer.

Toen ik zelf 12 was, gebruikte ik niet eens één van deze dingen, misschien af en toe een lippenbalsem. Als je mij toen zou vragen waar je concealer voor gebruikte, dan had ik het niet geweten. Concealer, wat is dat? Misschien is het mijn schuld. Ik ben uiteindelijk wel degene van wie ze haar eerste make-up heeft gekregen. Het begon met alleen een mascara. Niet lang nadat ze de mascara voor het eerst had gebruikt, kwam er ook highlighter bij, die later vergezeld werd door wenkbrauwpotlood en concealer.

Zombie

Toen ik haar vroeg waarom ze dit allemaal draagt, wees ze naar haar ogen en zei ze: „Zie je deze wallen, ik ga toch niet naar school als een zombie. Ik wou dat ik dezelfde ogen als een van mijn vriendinnen had, zij heeft gewoon helemaal geen wallen.” Mijn hart brak een beetje toen ik dit hoorde. Ook ik had op haar leeftijd best wel erge wallen. Toen maakte het mij niet heel veel uit, niemand had het erover en nul van mijn vriendinnen droegen toen make-up naar school. Nu is dat anders, misschien ook door corona, waarbij de enige mensen die je zag influencers waren die er, met behulp van filters en lagen make-up, perfect uitzagen. Dit is waarschijnlijk ook mede waarom jonge meiden het gevoel hebben dat van hun wordt verwacht om ‘s ochtends twintig minuten eerder op te staan, zodat ze er perfect uit zien.

Het probleem van make-up is vooral dat het je eerst een boost aan zelfvertrouwen geeft. Je ziet er (op een positieve manier) anders uit als je voor het eerst mascara opdoet. Deze boost vervaagt na een tijdje. Na dat tijdje voel je je niet meer extra zelfverzekerd als je wel make-up op hebt, maar eigenlijk voel je je dan zonder de make-up alleen nog maar onzekerder dan voordat je was begonnen met make-up dragen.

‘Goede’ drug

Make-up is gewoon een drug. Wel een ‘goede’ drug. Je ziet er natuurlijk beter uit voor andere mensen, dus dan boeit het ze niet hoe jij je voelt. Waar iemand die cocaïne gebruikt wordt gestimuleerd om er mee te stoppen, wordt van meiden die make-up dragen alleen maar verwacht om meer en meer te gebruiken. Uiteindelijk draait het voor de meeste mensen niet om hoe je je voelt, maar alleen maar om hoe mooi andere mensen je vinden.

Reacties