Lucy lust sushi
Ja, die avond zou ik Nieuwjaar vieren en ik wilde feesten, maar wel heel sober. Want sinds een tijdje droppen F-16’s vele bommen op overbevolkte steden waardoor mensen vanonder de puinhoop om hulp schreeuwen. Tanks rijden de smalle straten binnen en walsen over de mensenrechten heen.
Kortom, de Derde Wereldoorlog is aan het woeden.Ja, ik ben nog steeds boeddhist en vind dat er dit jaar niet veel te feesten valt. Mijn eetlust verdwijnt als ik kijk naar de hongertaferelen van het tv-journaal. En dan denk ik aan het Beatlesnummer Eleanor Rigby:
All the lonely people
Where do they all come from?
All the lonely people
Where do they all belong?
Zo wilde ik die ochtend mijn euromillions-biljet verscheuren. Ik bedacht mij: als ik een fortuin win, kan ik wellicht vele oorlogsslachtoffers helpen.
Maar zou ik met een kleine winst niet beter eens een jongedame uitnodigen? Dat is al een eeuwigheid geleden, want al jaren zit ik bij zonsopgang braafjes te mediteren met ‘hemelse muziek’, alsof deze bloeddorstige planeet er minder wreed van wordt.
Lucy van de krasloten
Plots dacht ik aan Lucy, die werkt aan het onthaal bij een supermarkt in de buurt, ze scant daar alle loterijformulieren en krasloten. We hebben al eerder geflirt met elkaar. Terwijl het buiten nog donker was, trok ik mijn stoute schoenen aan en sjokte door de sneeuw naar de winkel waar zij al enkele jaren werkt.
„Geen miljoenen gewonnen, Claude, maar wel 28 euro”, grinnikte Lucy. We begonnen te praten: „Ga je straks een beetje feesten? Uiteraard, met heel de familie. Wat lust jij zoal? Sushi? Hé, ik ook. Oei, je viert ook zonder partner? Kan ik je om middernacht bellen? Dan kan ik jou een fijn 2024 wensen. Of ik binnenkort bij jou thuis wil komen toasten op het nieuwe jaar? Ja, if you wanna have a good time, just give me a call.”
Terug thuis overviel mij plots een immens gevoel van eenzaamheid. Oh liefde, waar was jij toch al die tijd? Ik besloot om straks Lucy te bellen, ik keek op mijn horloge: nog tien uurtjes geduld. Zal ik vragen of zij overmorgen sushi wil komen eten in mijn klein paleis. Maar ik bedacht mij alweer: ‘Ach, sushi en Lucy, het is enkel honger en lust.’