Eenvoudige antwoorden

Hmm… een diepe zucht ontsnapt wanneer ik de wereld via het nieuws observeer, een schouwspel doordrenkt met problemen waar de goede wensen van gisteren weinig lijken uit te richten.

Sociaal-maatschappelijk gezien blijkt het een ware uitdaging om iedereen tevreden te stellen. Maar laten we eens teruggaan naar de basis. Het draait immers om de gewone burger, niet om het bureaucratische systeem dat we gezamenlijk hebben gecreëerd.

Hoe redden we een land van een neerwaartse spiraal van onvrede en armoede? Hoe herstellen en beschermen we tegelijkertijd de natuur? Deze vragen dringen zich op, met een verontrustende realiteit dat de voortvaardigheid ervan belemmert: de ware oplossing kost geld, terwijl het weinig tot geen financiële opbrengsten met zich meebrengt.

Eerste stap

Maar laten we niet in de moedeloosheid verzinken. Oplossingen zijn er wel degelijk, denk ik dan. Bijvoorbeeld als eerste stap, zonder nog meer schade aan natuurgebieden te brengen, laten we beginnen met het bouwen van woningen. Tel ondertussen zorgvuldig na hoeveel woningen werkelijk nodig zijn, zodat iedere woningzoekende een thuis vindt. Hiermee vervliegt onvrede als de ochtendmist.

En dan die prijzen. Een gedurfde suggestie: bevries alle prijzen wettelijk voor een paar jaar, met een uitzondering voor producten of diensten die goedkoper worden aangeboden dan het vastgestelde maximum.

Stap drie is armoedebestrijding. Iedereen hoort recht te hebben op een vorm van leefgeld en binnen een dag zou men iedereen moeten kunnen voorzien van een dak boven het hoofd, maar ook voedsel, drinken en kleding zou direct geregeld moeten kunnen worden. Weg met de bureaucratische rompslomp voor deze belangrijke noodzakelijkheid.

Groene oases

Stap vier is een ode aan groen. Natuurgebieden behouden, herstellen en uitbreiden. Maak van steden groene oases. Bedek autowegen en stukken van industriële gebieden waar dat mogelijk is met ecoducten of iets soortgelijke, een symfonie van mens en natuur die harmonieus samengaat. Mix de energievoorziening voor stabiliteit en zekerheid, behoud het gebruik van fossiele brandstoffen en verbeter ondertussen de stroomopwekking, opslag en verdeling ervan.

De laatste stap is inzoomen op wat we echt nodig hebben. Inventariseer de behoeften aan voedsel, producten en productie om verspilling en dierenleed te minimaliseren. Terug naar degelijkheid en duurzaamheid, zodat elk product een langdurige metgezel wordt.

Moed

In deze woorden schuilt een route naar een betere wereld. Het vergt moed om deze stappen te zetten, maar wie weet, misschien is het antwoord op de complexe problemen dichterbij dan we denken. Laten we samen streven naar een wereld waarin eenvoudige oplossingen grootse veranderingen teweegbrengen, want zo simpel is het eigenlijk. Tevens zal de burger voor veel meer veranderingen in het leven openstaan wanneer men over de eerder genoemde zaken niet meer wakker hoeft te liggen.

Maar goed, wie ben ik dan ook? Ik geef die nieuwslezer ook alleen maar een antwoord, hij zei net dat het allemaal zo moeilijk is en ik denk gewoon van niet eigenlijk. We maken het alleen maar onnodig moeilijk allemaal.

Reacties