The politics of dancing

Dansen en politiek. Het zijn twee werelden die je het liefst zo ver mogelijk uit elkaar wilt houden. Op de dansvloer ga je niet over politiek praten en politici moeten vooral een land besturen en geen draaitafels. Anders ontaardt het besturen van een land tot een hoop retoriek gedraai aan een tafel.

Dansen en politiek. De Britse groep Re-Flex kwam in 1983 met een liedje met dezelfde titel als dit betoog. De politici zijn deejays geworden. Wat moet dit worden? Nou, als zij de boodschap van het dansen begrijpen, komt er beweging in de tent en zullen we ons goed voelen. Daar kan ik zelf over meepraten.

Dansen en politiek. Het danswereldje waarin ik zit, bestaat nu al ruim 30 jaar en ik zie veel parallellen met onze politiek. De verenigingen zijn de politieke partijen, de teamcaptains vormen samen het parlement. De vereniging die elk halfjaar de wedstrijd organiseert, is de regering. Zij bepalen immers de regels van de wedstrijd en leggen verantwoording af bij de teamcaptains. Hoewel er elke keer wel een oppositie te vinden is die over van alles en nog wat op en aan te merken heeft, heeft de meerderheid gewoon een lang weekend plezier. Die verworvenheid is namelijk te mooi om op te geven of te laten verkwanselen.

Natuurlijk zijn er ook mindere tijden geweest. We hebben de reeks evenementen door de coronacrisis moeten loodsen. En in 2017 hadden we een soort van kabinetscrisis en heb ik als een verkenner naar een oplossing gezocht. Vereniging Y was de grootste van allemaal maar had een tekort aan organisatietalent. Wij hadden als bescheiden vereniging X die ervaring wel en zijn onze collegae te hulp geschoten. Hebben donderspeeches gehouden. Het evenement moest op de eerste plaats komen. Het gevolg was dat het evenement ontdaan werd van een overschot aan luchtfietserij en er zowaar ruimte was voor een pretwedstrijdje luchtgitaar spelen.

Ik zie de komende kabinetsformatie dan ook met vertrouwen tegemoet. Ja, de PVV heeft als grootste partij een tekort aan bestuurders. Maar er zijn andere partijen die die bestuurders kunnen leveren. Dus beste politici, doe eens wat aan zelfre-flexie, stap over de schaduw van je partijbelangen heen en ga met Geert Milders praten. Er moet namelijk op de eerste plaats een land geregeerd worden. Een land dat te mooi is om op te geven of te laten verkwanselen.