Licht

Deze week las ik een artikel dat me aan het denken zette. Het ging over zogenaamde manifestatiecoaches: mensen die jou voor een flink bedrag helpen om je dromen te verwezenlijken. Door middel van manifestatie en zonder garantie dat het lukt.

Hoewel het artikel grappig was en ik me in sommige dingen ook best kon vinden, werd ik er ook wel een beetje triest van. Want als je nergens meer in kunt geloven, waar blijft dan de hoop?

Je zal mij niet horen zeggen dat het leven maakbaar is; het is soms gewoon een struggle waar je al je kracht voor nodig hebt om er doorheen te komen. Maar ik denk wel degelijk dat je je leven richting kunt geven, door bijvoorbeeld je aandacht te richten op het licht in plaats van het donker. Door afleiding te zoeken in het doen van of denken aan dingen waar je blij van wordt. Want alles bestaat naast elkaar. Het een kan niet zonder het ander.

Pijnlijk en mooi tegelijk

Ik voelde het heel sterk bij de uitvaart van mijn lieve tante. De tranen vloeiden rijkelijk, maar het gemis liep samen op met het gevoel van verbondenheid. Het was pijnlijk en mooi tegelijk. Het deed me terugdenken aan hoe ik me voelde toen ik in maart mijn vader moest loslaten. Ik mis hem ontzettend, maar ik voel hem ook dagelijks om me heen en voer nog steeds gesprekken met hem. Ik geloof dat ik nog steeds intens met hem verbonden ben en die liefde geeft me vleugels.

Ik heb me dit jaar eenzaam gevoeld én gedragen door de mensen om me heen.

Nadat ik was gevallen, kon ik weinig meer. Maar ik kon me wel gaan bezighouden met grote levensvragen waar ik tot aan dat moment geen tijd voor had (genomen).

Ik heb me intens verdrietig en dankbaar gevoeld.

Ik heb op wonderbaarlijke wijze alles gekregen wat ik op dat moment nodig had.

Kerstboodschap

Ik laat me mijn overtuiging dat er meer is dan het oog kan zien, en dat mijn wensen op engelenvleugels worden gedragen, niet afnemen. Je moet iets hebben om te geloven, om aan vast te houden, om een toekomst te zien (manifesteren?) die beter is dan het perspectief wat ons op het Journaal geboden wordt. Als we onze energie nu zoveel mogelijk zouden richten op liefde, aandacht en vrede, wie weet wat er dan mogelijk is?

Voor mij is dat de ultieme boodschap van kerst. De focus op licht in plaats van donker. Op de mensen om je heen. Op het lijntje dat we hebben met de mensen die hier niet meer fysiek aanwezig zijn. Op een toekomst die beter is dan nu. En vooral op hoe wij allemaal een steentje hieraan  kunnen bijdragen. Het verleggen van een steen verandert de stroom…

Reacties