De bullshitmeter

Bij het online doornemen van vacatures denk ik wel eens: waar staat de verborgen camera? Ik kan mij opwinden over de stupiditeit en het gebrek aan realiteitszin van de heren/dames posters, die volgens het #durftevragen-principe lijken te werken.

WIJ BIEDEN: ‘Een eigen werkplek met een computer’, ‘Met het team Mario Karten in de lunch break’. Waar gaat dat nog over? En als de advertentie een marktconform salaris belooft, denk dan aan de vrijdagmarkt en het uurloon bij de visboer. Extreme flexibiliteit en stressbestendigheid? Mij niet bellen. Als jij je bedrijf niet op orde hebt en jouw skeleton staff zoveel mogelijk laat zwoegen, ten behoeve van het afromen naar aandeelhouders, dan stap ik niet op die trein.

Als senior medewerker probeer ik niet van oudemannenpraat beticht te worden en het woord ‘vroeger’ te vermijden. Voorheen, toen ik een platenzaak had, hing er achter de kassa een bullshitmeter. Flagrante onwaarheden, krompraat en oneerbare voorstellen brachten een munt in de transparante piekenpijp van een meter. Oneerbaar vonden wij het als een klant met een afgeprijsde LP (van tien naar zeven) naar de kassa kwam, met een: ‘Kan het ook voor vijf?’ Aan het eind van de maand gingen we sowieso met zijn allen uit eten, soms werd het een frietje, vaak een aardig eetcafé. ‘Team spirit’ – wij maakten er niet zoveel woorden aan vuil. Wij waren met volle focus bezig aan onze core business, continuous improvement was een stip op de horizon.

Vandale

Neem hier eventueel pauze als u een vieze smaak uit uw b** wilt spoelen. Zou het niet mooi zijn als in alle winkels en kantoren – vooruit, ook in de Tweede Kamer, vooral in de Tweede Kamer – en op boerderijen een bullshitmeter komt te hangen. Kortom: bij iedereen op het werk. En dat bij ieder egoballonnetje, bij elke brainfart, van de spreker verwacht wordt dat hij/zij een euro in de buis doet glijden. Dat binnen het jaar Vandale het ‘europleuren’ als nieuw (werk)woord opneemt en dat langzaam het orakelen aan populariteit inboet. En dat we meer met elkaar gaan eten, en NIET over het werk praten, maar naar andere gemene delers zoeken. Elkaar echt leren kennen. Echt, openhartig praten, zonder dubbele agenda. Minder open deuren, bladiblachocoladevla, Engelse leenwoorden, voor-de-bühne-praat, geprofileer. Minder ruis. Minder bla. Minder, minder, minder.

Reacties