Uitgegomd – als je hoed maar goed zit
De waarheid achterhouden, niet alles willen zeggen of is het ordinair liegen? Dat laatste kan niet, want in de politiek heet dat ‘onwaarheid spreken’. Maar die term is te formeel geworden in de tijd. Dus blijft ‘niet alles willen zeggen’ over.
Nog voordat Gom van Strien op verkenning gaat, is hij al uitgegomd. Verdacht van fraude. Geen balkje voor zijn ogen, niemand die hem kent.
„Als het land je roept, kun je niet weigeren”, meent zijn opvolger Ronald Plasterk. PvdA’er, ex-minister, columnist voor De Telgraaf met nog wat bijbaantjes. Je kunt dus niet beweren dat Geert polariseert. Plasterk is al een tijdje weg uit de politiek en is dus een geschikte kandidaat(?). De vraag is natuurlijk wel: welke hoed heeft Plasterk deze keer op? Vooral sinds 2014…
Stiekemerds zijn er altijd geweest. Op school werd je er de dupe van als de hele klas door een vervelend individu moest nablijven.
„Als degene die het heeft gedaan dat nu eerlijk zegt, dan krijgt niet de hele klas straf…” Dat was het machtsmiddel dat de juffrouw van de lagere school toepaste – met wisselend succes.
Welk machtsmiddel heeft het Presidium van de Tweede Kamer? Eigenlijk had ‘juffrouw Van Miltenburg’ in 2014 hetzelfde moeten zeggen. De straf die ze had moeten kunnen opleggen, is collectief ontslag voor alle fractieleiders en de hele regering.
Minister Plasterk had gelogen door te stellen dat het de Amerikanen waren die op grote schaal telefoongesprekken zouden hebben vergaard, en dat het niet de AIVD of een andere Nederlandse organisatie is geweest.
Door lid te zijn van De Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (CIVD), ofwel Commissie Stiekem, was Plasterk wel verplicht om te liegen; hij moest de Kamer inlichten. Dat niet doen is een doodzonde dat hem de kop had gekost. Dus stiekem liegen was de enige optie. Alhoewel… de waarheid vertellen had natuurlijk ook gekund. Maar ja, dat zou gezichtsverlies betekenen…
Stiekemer dan stiekem, gluiperig, was Alexander Pechtold, die eveneens als lid van de Commissie Stiekem wist dat er ‘legitiem’ gelogen was door Plasterk. Toch draaide Pechtold, als nestvervuiler, hem de duimschroeven aan door een motie van wantrouwen in te dienen. Je zag Plasterk denken: man wat flik jij nou? Je zag Pechtold denken: ik mag dit in mijn strijd naar een nieuw kabinet – met mij als minister-president – doen: het is politiek correct – ik vraag me af of Plasterk hem dit naderhand niet privé onder de neus heeft gewreven… Al dan niet onder het genot van een kopje koffie, want privé en (politiek-) zakelijk schijn je te moeten en te kunnen scheiden. Zelfs als Geert Wilders je voor ijdeltuit heeft uitgemaakt. Als je hoed maar goed zit.