Natuur

De natuur is een fascinerend en complex systeem waarin verschillende levende wezens met elkaar verbonden zijn. Ooit geloofde ik dat de grootste levende wezens walvissen waren, afkomstig uit de diepe zeeën waar geen daglicht kan doordringen.

Toen ik dit geloofde, was het leven voorspelbaar. Recentelijk ben ik in de ban geraakt van een intrigerend verhaal over een gevaarlijk wezen. Het bouwt ondergrondse wortelnetwerken en zuigt de voedingsstoffen uit bomen. Dit monsterlijke wezen doodt genadeloos bomen door hun wortels te vernietigen. Als het zich vestigt onder een groot en ongelukkig bos, kan het zelfs onvoorstelbaar bedreigend worden. Kleine paddenstoelen groeien elk jaar naast zieke of uitgedroogde bomen. Ze blijken uitlopers te zijn van deze reusachtige paddenstoel.

Nu wil ik geloven dat de natuur zelf het grootste levende wezen is. Mensen lijken slechts op kleine, beschimmelde paddenstoelen die groeien naast bomen bedekt met mos. Waarom geloof ik hierin hoewel niemand ooit levend van deze wereld vertrokken is? Ik ben niet de eerste mens die alle overbodige vragen over verschillende fenomenen met het wezen van de natuur bedekte, waaronder vragen over leven en dood. Zonder andere namen aan dit natuurverschijnsel te geven, herhaal ik geduldig dat de natuur een geheel is. Het kan zich tot de mens richten door gedachten in zijn brein te creëren. Echter, als de natuur hetzelfde karakter als een man heeft, moeten wij voorzichtig zijn. Zijn hebzucht maakt geen wereld zonder sloten. Zelfs fietsen hebben de kettingen en sloten nodig. Ik ben niet veel beter. Aan hebzucht is niets hemels. Niets staat boven de mens. Ik heb geen bewijzen voor deze gedachte.

Brein van een vis

Een Japanse wetenschapper maakte eens een video over het ontstaan van gedachten in het brein van een vis. Na het zien van deze video had ik geen twijfels meer. Actieve neuronen die oplichten zodra de vis voedsel ziet in troebel water, hebben mijn perceptie veranderd. Als de mens gedachten kan onthouden, waarom zou de natuur dan niet in staat zijn om zich met zijn gedachten tot de mens te richten? De natuur maakt dagelijks veel complexere processen in het universum mogelijk en ondersteunt deze. Zelfs een mier, een bloem en een krokodil bezitten intelligentie. De natuur is een levend wezen dat ziek kan worden en koorts kan krijgen.

Mensen hebben eeuwenlang gesproken over de mogelijkheid van communicatie tussen mens en natuur. Maar in de wereld van vandaag verdwijnen hele bossen in hoge ovens. Kinderen sterven door gebrek aan drinkwater. We ademen vervuilde lucht in omdat we van de ene naar de andere plaats willen reizen. Ik oordeel niet over ingewikkelde en complexe processen. Ik accepteer de gedachten van mensen die geen verandering in hun hersenen veroorzaken. Gelukkig leef ik op de wereld waar een bewijs voor elke beweringen bestaat. Ik hoop dat de natuur vanwege mijn oppervlakkigheid niet meedogenloos zal worden.