Kerstpakket

Vol verwachting zat ik in de decembermaand op het kerstpakket van mijn ouders te wachten. Dat was één van de spannendste momenten van het jaar.

Ja echt hoor, ik overdrijf niet als ik jullie vertel dat mijn ouders iemand moesten regelen die een auto had, zodat het kerstpakket thuisgebracht kon worden. Want het was werkelijk te groot en te zwaar om op de fiets of lopend te vervoeren.Trouwens, de buurman wachtte ook elk jaar vol spanning af op dat ene moment. Die wist dat het bijna zover was dat mijn vader of één van ons, de kinderen, met twee mooie flessen wijn en bonbons met likeur voor de deur zou staan. Dat was vaste prik elke decembermaand. Tussen alle lekkernijen en leuke snuisterijen zaten altijd twee flessen wijn en een doosje kersen bonbons in het kerstpakket.

Aangezien wij geen alcohol nuttigen, maakten we altijd buurman Cor en zijn vrouw daar heel blij mee. Je begrijpt dat zij ook uitkeken naar dit moment.

Uitpakmoment

Mijn zwager kwam met zijn auto om het pakket op te halen dat net in de kofferbak paste. Samen met mijn broer en zus zat ik te wachten op het uitpakmoment. We glunderden met onze kleine bruine oogjes. Wat zou er allemaal tevoorschijn komen?

Vader moest het pakket openen, dus het wachten op hem leverde nog meer spanning voor ons op. Daar stond die grote doos op de eettafel en wij eromheen.

Mijn vader werkte in de melkfabriek. Als hij thuiskwam, ging hij altijd eerst douchen en de witte overall in de was doen. Dan kwam hij na drie kwartier schoon en fris naar beneden. Hèhè, eindelijk konden we het kerstpakket bekijken.Luxe verpakkingen met allerlei koeken, snoep, heerlijke chocolade en nog vele andere lekkernijen.

Tussen al dat lekkers zaten er vaak leuke dingetjes bij, waar ik heel blij mee was. En dan moest het pakket van moeder nog komen. Die was net zo groot en rijkgevuld.

Mijn kerstvakantie kon niet meer stuk. Heerlijke versnaperingen in huis en niet te vergeten het mooie leesboek dat we van school meekregen, samen met een chocolade-kerstman als kerstcadeau.Dat waren onvergetelijke momenten.

Eigen kerstpakket

Jaren later toen ik het huis uit was en in de zorg werkte, keek ik er naar uit om mijn eigen kerstpakket te krijgen. Het was een deel wat gewoon bij mij hoorde, zeg maar een traditie. Een traditie die ik graag wilde voortzetten. Ik moet zeggen dat het de eerste jaren niet tegenviel, ik kreeg ook een groot pakket. Het was een sporttas vol met heerlijke dingen en ja hoor, er zat ook een fles wijn in. Nu kon ik de traditie voortzetten en mijn buren ook blij verrassen.

Ik ben erg verwend tijdens die periode dat ik er werkte. Ik kreeg leuke kerstcadeaus, zoals vrijkaartjes voor het hele gezin te besteden bij een attractiepark. Oh, wat was men gul voor zijn werknemers. Het was een erkenning voor het harde werken, zo voelde het. Tot dat ene jaar. We hadden al gehoord dat door de crisis bezuinigingen doorgevoerd zouden worden. Ik had er zelf nog niks van gemerkt, tot ik mijn kerstpakket kreeg… Geen grote doos met lekkernijen en mijn buurman kon ik ook niet meer verrasse met een fles wijn. Ik kreeg een houten puzzel met een wenskaart.

De traditie kon niet meer voortgezet worden. Jammer hoor.