Kerstcommercie: de rendierloop naar overconsumptie

Ah, de gezellige tijd van het jaar is weer aangebroken, waar de kerstliedjes door de luidsprekers schallen en de geur van kaneel en dennenbomen zich vermengt met de geur van creditcards die oververhit raken. Sinterklaas is inmiddels weer vertrokken naar het zuiden, maar wij zijn alweer op weg naar de winkels voor de volgende ronde van consumptiegekte.

Het lijkt wel alsof we collectief lijden aan een ernstige vorm van kerst-amnesie. Alsof we elk jaar vergeten waar Kerstmis oorspronkelijk om draait. Is het niet het moment om samen te komen, te genieten van elkaars gezelschap en de warmte van familie en vrienden te voelen? Nee, dat lijkt te ouderwets. In plaats daarvan duiken we in de chaos van de commerciële kerstcarrousel, waar de essentie van het feest verloren lijkt te gaan in een zee van kortingen en overvolle winkelstraten.

Gehypnotiseerde rendieren

Alsof de kerstman zelf een glimmende staf heeft waarmee hij ons hypnotiseert, marcheren we als gehypnotiseerde rendieren naar de dichtstbijzijnde winkel. Want God verhoede dat we een dag zonder nieuwe aankopen zouden moeten doorbrengen. Wie heeft er tijd om te reflecteren op de betekenis van Kerstmis als er zoveel deals zijn om te scoren?

De kerstversieringen verschijnen in de winkels nog voordat de laatste pepernoten zijn verteerd. Het lijkt wel alsof we in een race zijn om te zien wie het eerst zijn huis kan transformeren in een overdreven versierde kerstgrot. Kerstverlichting zo fel dat het een vliegtuig kan laten landen, en kerstballen zo groot dat je je afvraagt of ze niet stiekem uit een reuzenboom zijn geplukt. Het draait niet meer om subtiliteit; het moet groter, luider en vooral duurder zijn.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de kerstcadeaus. De lijstjes worden opgesteld met militaire precisie, en de jacht op de perfecte geschenken begint al voordat de laatste Halloween-kostuums zijn opgeborgen. Het lijkt alsof we vergeten zijn dat een cadeau met zorg en aandacht gekozen meer waarde heeft dan een impulsieve last-minuteaankoop.

Hoeveel had je echt nodig?

Ook de winkels spelen handig in op onze koopdrang. ‘Kerstuitverkoop’ is het toverwoord, en de kortingen vliegen je om de oren als kunstsneeuw in een winterwonderland. Maar laten we eerlijk zijn, hoeveel van die ‘afgeprijsde’ artikelen hadden we eigenlijk nodig? Is het een koopje of slechts een slimme marketingtruc om ons meer te laten uitgeven?

Ondertussen lijkt de kerstman zelf in een existentiële crisis te verkeren. Waar is de tijd gebleven dat hij eenvoudige houten speelgoedtreintjes en zelfgebreide sokken in de kinderschoentjes stopte? Tegenwoordig lijkt hij meer bezig te zijn met het afvinken van de nieuwste gadgets en must-have items van de verlanglijstjes. De Noordpool lijkt te zijn veranderd in een logistiek centrum voor e-commerce, waar elfen als bezetenen pakketjes inpakken en de rendieren meer bezig zijn met het beheren van een logistieke keten dan met het trekken van de magische slee.

Dus, beste lezers, laten we eens een moment van bezinning inlassen temidden van deze kerstgekte. Laten we ons afvragen of het niet tijd is om terug te keren naar de kern van Kerstmis. Is het niet de tijd om te genieten van de simpele vreugde van samen zijn, in plaats van ons te verliezen in de chaos van cadeaupapier en kortingen? Laten we de geest van Kerstmis omarmen, niet in de vorm van een bon met korting, maar in de warmte van menselijke connectie en betekenisvolle momenten.