Kejje wel hè? Drie tegen één!
Dinsdag 5 december, in het jaar 1978. Of misschien was het wel een datum in de buurt, ik weet het niet meer. Er werd geknokt op school.
Iemand kon het niet alleen af en moest zo nodig met twee maten zijn statement maken. „Kejje wel hè? Drie tegen één!”, klonk het vanuit de omstanders. In theorie het recept voor een ware veldslag, maar in de praktijk was er altijd wel iemand die als een soort van scheidsrechter tussenbeide kwam om de ruzie, meestal een burenruzie, te sussen.
In de aanloop naar dinsdag 5 december, in het jaar 2023, moest ik aan dat tafereel denken. In die sport, waarbij het soms drie tegen één wordt. Op het veld, tijdens een counter. En op het scorebord, na afloop. Maar met 3-1 verliezen is nog altijd minder erg dan met 4-0, om maar te zwijgen over 6-0. Dan ben je, zoals dat zo mooi heet, van de mat geveegd.
De hoofdrolspeler had een plan bedacht. Als wij van Engeland ons niet op eigen kracht kunnen kwalificeren, dan wellicht wel met de hulp van Schotland en Wales. Team Groot-Brittannië. Kejje wel hè? Drie tegen één! Ja Ossie, de Nations League is een strijd van voetbalbonden, de Olympische Spelen een verbroedering van landen. Er lag een veldslag in het verschiet; het hopen was op een goede scheidsrechter.
Rode loper
Gelukkig schakelde Wales zichzelf uit door vijf wedstrijden op rij niet te winnen. En Schotland deed hetzelfde. Maar Schotland had Engeland nog in de groep zitten. Zouden zij de rode loper voor de Lionesses uitrollen? Nee, natuurlijk niet. Daarvoor zijn Schotten te trots op hun Schotland.
Dinsdag 5 december 2023. Snelle goal van de Lionesses, snel doelpunt van de Leeuwinnen. Dan een half uur niets. In tien minuten gaat het in Glasgow van 0-1 naar 0-4. Het moge duidelijk zijn: dat been is voor de koning van de jungle en niet voor derde hond België.
Ik zit aan de thee. We hebben meer doelpunten nodig. Die 2-0 was eigenlijk buitenspel, klopt. Maar er was geen VAR. Engeland reageert met de 0-5. De beslissing zou vallen door toedoen van Nicky Evrard. Want die raakte geblesseerd en als gevolg daarvan liepen de twee wedstrijden uit de pas.
Burenruzies
In blessuretijd de 3-0 en meteen erna de 0-6. En toen was de burenruzie aan de overkant afgelopen en hadden wij nog twee minuten over in onze burenruzie. Precies genoeg voor de 4-0. Kejje wel hè? Drie tegen één! Juist. Drie om de 0-6 te compenseren, één om Team GB uit te schakelen. Het ene land won van de andere drie. En dat in één wedstrijd.
En toch, ik heb het te doen. Met Beth Mead. Die moet aanstaande zomer wellicht toezien hoe in dat enge land tegenover Dover Vivianne haar schot landt…
…er zaten twee maten, tegenover de plas
en die twee maten, die balen nu pas
ja want dat plan dat hielp geen fuck
want Team NL dat had ze tuk
nu is die droom Parijs kapot
alleen omdat team GB zo mot
de Lionesses, en die Schotse klas
twee grappige maten, tegenover de plas…