Geachte heer Omtzigt
Geachte heer Omtzigt, ik wou het even hebben over Rechtsstatelijkheid.
Dat is een nieuwe manier om te zeggen dat artikel 1 van de Grondwet altijd van toepassing is op ieders rechten: onderdak, zorg, onderwijs, bestaans- en rechtszekerheid. Zie ook artikel 20-23. Maar die Grondwet zegt nog meer: elke smoes om niet gelijk te behandelen is discriminatie en dus niet toegestaan. Daar gaat het fout.
Pech in Ter Apel
Stel er zoeken twaalf mensen een onderkomen en er zijn er maar vijf beschikbaar. Dan worden er dus zeven mensen gediscrimineerd. De smoes in dit geval: er is geen geld genoeg. In Ter Apel zien ze precies hoe die pech eruitziet. De UNHCR ziet het ook, het onderzoek van de inspectie constateerde het maar er verandert niks. Ook niet voor andere onderdakzoekers. Het CBS constateert nog een zorgelijke ontwikkeling: er worden steeds minder kinderen geboren, dus wie moet straks regeren, zorgen, produceren en onderwijzen? Mensen staan zeventier jaar op een wachtlijst voor een redelijke huurwoning. Tot die tijd: thuis zitten bij de ouders. Geen wonder dat juist vrouwen uit de arme categorie, praktisch opgeleid en dus slecht betaald, niet meer aan kinderen beginnen. Terwijl de welgestelden gewoon doorgaan. Maar ja; die vinden twee kinderen wel genoeg. Bovendien met behulp van belastinggeld.
Blijkbaar zit er een rot-kracht achter die zorgt er van die rechtsstatelijkheid weinig terecht komt.
U vindt zelf ook dat de ouderenzorg maar gratis moet want de reguliere zorg wordt te duur. Ook vrouwen worden heel vaak met een kluitje in het riet gestuurd; vooral de achteraanstaanden, natuurlijk. Recht op onderwijs is evenmin vanzelfsprekend. Kinderen komen in grote getalen onopgeleid van school: snappen de taal niet, kunnen niet rekenen. Hoe kunnen ze dan ooit deelnemen aan het maatschappelijk leven? Iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen… Ja, ja. Vraag aan de kinderopvangtoeslagslachtoffers hoe die rechtszekerheid er voor hen uitziet. En die bestaanszekerheid ook, trouwens.
Die rot-kracht heet poen.
Zwakste schouders
Om de staatsfaciliteiten voor iedereen toegankelijk te maken ontbreekt simpelweg het geld, want de zwakste schouders dragen de zwaarste lasten. Dus worden nieuwe indirecte belastingen verzonnen, want daardoor betalen de armen het meest. Met hetzelfde resultaat: de tekorten blijven. Arm en rijk dragen beiden ongeveer 50 procent van hun middelen af. Armen teveel en rijken te weinig. Gaten worden gestopt met toeslagen. Vindt u het normaal, dat niet de werkgevers maar de burgers de toeslagen betalen voor de laagste lonen?
Ik kan tot geen andere conclusie komen dan dat de staat zelf de oorzaak is van alle discriminatie, omdat…
…rijke burgers en bedrijven onevenredig bevoordeeld worden. Oplossing: hervorm het belastingstelsel en laat hen die meer hebben ook meer betalen zodat ieder toegang heeft tot de faciliteiten die hij nodig heeft. Gelijke behandeling in gelijke gevallen voor iedereen in dit land. Dan worden mensen niet langer tegen elkaar uitgespeeld en zijn we eindelijk weer een echte staat, in plaats van een stelletje losgeslagen schelders en ruziemakers, als ratten vechtend om de schaarse middelen. Leuke gedachte, zo rond Kerst.
Vriendelijke groet.