Flu

Mijn immuunsysteem werkt nog! Want elk jaar word ik geveld door griep. Dat elk jaar de overtreffende trap van wat ik dacht dat het de ergste griep ooit was, is vergelijkbaar met dat je na elke bevalling ook vergeet hoe gruwelijk die helse pijn was. Waarschijnlijk heeft moeder natuur voor influenza dus ook zoiets ingebouwd.

Toch, elk jaar is het een feest van herkenning en ongeloof dat me altijd rond kerst weet te overvallen. Soms als een mokerslag en soms – zoals deze keer – als een geniepig onschuldig lijkende kriebeltje in de keel.

Ach, dat gaat wel over, denk je. Dus je neemt een paracetamolletje en gaat vroeg naar bed.
Maar daar ging je al de mist in. Het was slechts een voorgeborchte van de hel waar je de komende dagen in gesleept wordt. De bank en je bed worden je grootste vertrouwelingen. Dag en nacht wordt verwrongen tot een mistige schemering vol koortsachtige hallucinaties. Je belooft jezelf plechtig nóg gezonder te gaan leven en speurt op internet naar zelfgemaakte brouwsels van gember, citroen en honing, maar dit werkt schijnbaar alleen bij normale mensen. Jouw zwakke constitutie is gewoon elk seizoen de klos dus je kunt je er maar beter bij neerleggen. Het verraderlijke is dat net als je denkt dat het de betere kant op gaat, er elke dag een nieuwe intensiteit van je ziek voelen zich openbaart en je dus binnen no time in full mode griep bent belandt.

Spierpijn tot in je botten

Want na de keelpijn en niesbuien komt een bonzende hoofdpijn waar geen pijnstilling tegen bestand is. Dan spierpijn, tot in je botten, met koude rillingen afgewisseld door het klamme zweet waar je tijdens de korte nachten slaap vol nachtmerries ijlend en doodmoe mee wakker schrikt. Vervolgens komen de verstikkende hoestbuien waarbij gifgroen slijm uit de krochten van de hel lijkt te komen. Je hele systeem ligt plat, want er komt niks meer in, of uit. Maar dat maakt niks uit want je hebt toch geen kracht meer. En dan heb ik het nog niet over de angst dat je hier deze keer nooit meer van geneest dus in gedachten plan je je begrafenis…

Nu voorzichtig aan een kippensoepje begonnen. Die ik met wat ander typisch griep-voer in een spaarzaam helder moment online bij AH heb besteld en rillend aan de deur heb aangenomen. Een lieve vriend die twee weken eerder door griep gevloerd was, stelde me gerust dat er altijd licht aan het eind van de tunnel is. Dus ook voor mij. Zouden ze dat bedoelen met die ster in Bethlehem?

Reacties