Delicatesse

Eldin Eminovic 21 dec 2023

Ik was boos omdat ik hoorde van een kikker die in water werd gekookt zonder de temperatuur te merken. Hij zat al in het water dat langzaam op temperatuur kwam. Kort daarna op Discovery Channel zag ik een muis die bereid was de kooi om te draaien na een eerste prik met een naald. Na maanden van prikken schudde hij lichtjes zijn lichaam na de volgende prik.

Ik wil meteen misverstand proberen voorkomen. Het is niet mijn idee dat deze kerst een beetje van ons allemaal zou zijn. Ik heb Jezus laten geboren worden voor anderen. Gelovigen zeggen tegen me dat hij een goede en trouwe vriend kan zijn.

Mijn wantrouwen heeft geleid tot versleten wervels in het onderste deel van mijn rug op het dichtstbijzijnde industrieterrein. Ik ben de enige schuldige hiervoor. Ik heb verschillen in mentaliteit van mensen gerespecteerd in plaats van overeenkomsten en tegelijkertijd zonder schaamte gebruik gemaakt van alle voordelen van mijn nieuwe identiteit. Ik geef toe dat ik nutteloos ben voor elke samenleving, zoals een slechte telefoonapplicatie. Mijn lot is bevestigd met stempels op internationale verdragen. Nu kijk ik al in de lente op de kalender om te zien op welke dagen Kerstmis valt en betreur het als het in het weekend valt. Tenminste ik open een paraplu als het regent in Nederland. Eerlijk is eerlijk.

Duur van geluk

Mijn geluk duurt gemiddeld een paar weken per jaar. Daarvoor ga ik naar de andere kant van de wereld in de overtuiging dat de autochtone bevolking voor alles zorgt terwijl ik afwezig ben. Ik geloof altijd dat anderen zich zorgen maken, niet ik. Ik zwijg over onrechtvaardigheden uit lafheid. Mijn valpartijen zijn geen metaforen, maar worden erger door broze botten. Ze verrassen me als ongewenste winden. Ik heb me proberen aanpassen. Mijn toegeeflijkheid heeft niets opgeleverd. Ik heb niets geleerd van autochtone standpunten door haatzaaiende taal als vrijheid van meningsuiting te accepteren. Het spijt me dat ik niet vrij kan zijn. Slavernij heeft zo zijn voordelen.

Nu voldoe ik aan alle voorwaarden om mijn privileges als slachtoffer te verliezen. Ik verdien niet beter. Een voormalig slachtoffer dat het leed van anderen niet herkent… Als een krachtige vloek die neerkomt op onverschilligheid… Het heeft lang geduurd voordat ik zo werd. Er is geen exact moment aan te wijzen waarop de dood van iemands kind in de wieg geopolitiek en strategisch belangrijk en noodzakelijk voor mij werd. Dat heb ik geaccepteerd, omdat ik een gekookte kikker ben in een chic restaurant. Een delicatesse…

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.

Reacties