Hulphond voor Anouk

Samen met mijn hond Joep start ik aan het hulphondentraject. Het is de bedoeling dat Joep mijn psychosociale hulphond wordt. Ik ben uitbehandeld binnen de GGZ. Toch worden deze niet door de zorgverzekering vergoed. En is dit voor mij (en een hoop met mij) niet te betalen.

Daarom ben ik een crowdfunding gestart. Ik heb al een deel bij elkaar mogen ontvangen. Maar ik mis helaas ook nog een hoop.

Verder hoop ik zo meer bekendheid te creëren over psychosociale hulphonden. Zie hier mijn verhaal.

Wil je me helpen? Bij het mogelijk maken van een onbetaalbare hulphond?

Mijn naam is Anouk, 23 jaar oud. En heb anorexia en autisme (ASS).

Ik vind het super moeilijk om mijn verhaal te delen, maar ga dit toch doen (ik heb dit nog nooit gedaan, dus denk dat ik het wel kan).

Acht jaar geleden is mijn leven op zijn kop komen te staan. Van een creatieve en vrolijke meid, veranderde ik in een meisje dat in haar schulp kroop. Het leven niet meer aan kon.

Ik kreeg de diagnose anorexia. Mijn dagen bestonden uit ziekenhuisbezoeken, opnames, dagbehandelingen, woongroepen, nog meer ziekenhuisopnames en therapieën. Angst, paniek en eenzaamheid.

Leven werd overleven.

Het ging niet meer beter worden

Behandelingen sloegen niet aan. Ik wilde zo graag! Maar het lukte me niet om te herstellen (23 verschillende behandelingen verder). 2,5 jaar geleden kreeg ik te horen dat ik was uitbehandeld, en er vanuit kon gaan dat het niet beter ging worden dan dat het op dat moment was.

De moed zakte mij in de schoenen. Eten ging slechter en ik kon niet werken aan onderliggende problematiek door ondergewicht. Ik ben opnieuw opgenomen in het ziekenhuis, ik voelde me waardeloos. Een zak met botten, waar Anouk al lang niet meer in zat. Ik werd in leven gehouden, maar waarvan de levenslust al lang verdwenen was.

Op dit moment was ik niet alleen aan het vechten tegen mezelf met eetstoornis, maar ook tegen trauma’s en angsten.

Ook al had ik op dit moment alles opgegeven, bijna geaccepteerd dat dit het was, zat er ook een deel in mij dat niet begreep waarom ik maar niet van die eetstoornis af kon komen. En had ik de hoop dat wanneer ik dit zou weten, ik wel naar herstel zou kunnen werken.

De gedachte als ik nu op geef, heb ik er dan alles aan gedaan?

Het antwoord: nee.

Ik ben contact gaan zoeken met een coach in Amerika en iemand die haar methode ook heeft gevolgd.

Ik ben gaan eten! En heb Joep gekregen. Mijn maatje die me hoop en kracht geeft. Ik weet niet wat ik nu zonder hem zou zijn.

Verder is er ontdekt dat ik autisme heb. Hier worstel ik nog veel mee. Maar doordat ik dit nu weet, snap ik wel waarom het leven voor mij altijd zo ingewikkeld is. En waarom ik me altijd zo anders heb gevoeld.

Droom

Ik ontdek steeds meer handvatten om met dingen om te gaan, of hoe aan te pakken.

Mijn droom is om zelfredzaam/zelfstandiger door het leven te kunnen.

Een hulphond kan daarbij helpen! Joep helpt mij nu ook al. Zo geeft hij mij verantwoordelijkheid, steun en ritme. Tijdens een opleiding tot hulphond kan Joep mij meer ondersteunen in het dagelijkse leven. Maar vooral: mij weer laten deelnemen aan de maatschappij.

Een psychosociale hulphond is wetenschappelijk bewezen helpend, maar wordt helaas nog niet vergoed door de zorgverzekering of gemeente.

Dit is de reden dat ik het traject nog niet eerder aan heb durven gaan… maar nu toch ga doen.

Wat kan een psychosociale hulphond?

Hulp bieden bij de normale dingen in het leven. Denk aan: mee naar afspraken, boodschappen, vrienden maken, onder de mensen komen.
Meer vrijheid bieden: meer alleen (met Joep) op kunnen pakken zonder dat ik daar continu hulpverlening of familie voor nodig heb.
Deelnemen aan de maatschappij: sociale activiteiten buitenshuis kunnen ondernemen.
Spanning en paniek op tijd signaleren: zodat hier op tijd naar gehandeld kan worden.
Personen op afstand houden om zo veiligheid te creëren en paniekaanvallen of extra prikkels te voorkomen.
Mij uit paniekaanvallen of herbelevingen halen.
Wekken tijdens nachtmerries.

Helaas is een psychosociale hulphond super duur. En is dit zonder hulp voor mij niet te betalen.

Gelukkig heb ik met mijn spaargeld de eerste 6000 euro al kunnen bekostigen. Maar mis ik nog een bedrag van 13.000 euro.

Bedankt voor het lezen.

Als u mijn bericht zo veel mogelijk zou willen delen is dat lief!

Hier vind je mijn crowdfunding.

Met vriendelijke groet,

Anouk Jansen en Joep