Als de nood het hoogst is…

Onlangs liep ik na mijn dagelijkse boodschappen naar huis en plots voelde ik een enorme buikkramp, ik moest dringend naar het toilet en dus versnelde ik mijn pas en oeps: het was gebeurd, kleine ontlasting gelost in mijn gloednieuwe boxershort. Yes, shit happens. Gelukkig had ik mijn donkerblauwe pantalon aan. Heel ongemakkelijk liep ik naar mijn flat en stond met een oude Hollandse dame in de lift, die een goede vriendin zou bezoeken. Plots grinnikte zij: “Zijn ze hier op de vijfde etage een heerlijke goulashschotel aan het bereiden?” Ik zei droogjes: “Ik ruik niks, mevrouw, mijn neus is verstopt, ik ben verkouden.”

Thuis plofte ik neer op de wc-bril en ontdeed mij meteen van de stinkende kledij, stak alles in de wasmachine en trok ik een frisse verse slip en jeansbroek aan. En dan piepte mijn iPhone, een sms-bericht: “Hey oom Claudio, wist je dat het morgen Black Friday is, in het shoppingcenter in de buurt kun je koopjes doen, tot wel min 70 procent.”

De volgende ochtend druppelde ik snel wat parfum achter mijn oren en vertrok door de wind, door de regen. Ja, ik hoef maar onder een brug te wandelen en dan ben ik reeds in dat shoppingcenter. Het is er altijd een drukte van belang. Men vindt er een supermarkt, opticiens en juweliers. Er zijn daar ook enkele kapsalons alsook een vijftal tavernes. Je kunt er rondneuzen in elektronicawinkels en krantenshops. En soms houden bekende schrijvers een signeersessie bij de boekhandel. Wat wil de moderne hebberige consumerende mens nog meer?

Zo stapte ik bij de ingang de automatische draaideur binnen en slenterde naar mijn favoriete kledingzaak maar plots voelde ik weer die buikkrampen. Ik spoedde mij richting toiletruimte, maar er stond een file van minstens zeventien mensen. En door de haast botste ik bijna op twee spelende kinderen. Voor alle veiligheid nam ik plaats op een zitbank en dan… zag ik naast mij, geloof het of niet: twee pillen nog in folie verpakt, ik herkende het medicament meteen, het was een middel tegen jawel… buikkrampen. Ik keek snel even rond, nam de drinkbus uit mijn rugzak en slikte vliegensvlug een pilletje in. Zonder verdere problemen heb ik nog een hele ochtend lang enkele koopjes kunnen doen. Ja, Gods darmwegen zijn ondoorgrondelijk maar als de nood het hoogst is, is de verlossing nabij.