‘Video killed the radio star’

Ik ben ondertussen een volwassen Nederlandse burger. Eentje die opgegroeid is tussen de krakers die verderop in onze straat woonden.

Hun voordeur fel groen geschilderd met van die ‘ban -de-bom’- tekeningen en vredessymbolen op de muren.

Opgegroeid in de tijd van touwtje door de brievenbus om de deur te openen als ik uit school kwam.

De tijd van melkflessen en muntjes voor de deur die de melkboer achter liet.

Ja en dan die fantastische televisieseries. Iedereen wist wie Sue Ellen en John Travolta waren.

Geweldig als ik terug denk hoe we gekleed gingen, vooral die enorme schoudervullingen die iedereen  helemaal te gek vond onder een blazer. En oh ja!, die beenwarmers zo hip met alle kleuren van de regenboog, weet je nog?

Dit was ongeveer de tijd van de Dolly Dots, Blondie en Doe Maar uiteraard.

Samen met mijn zus met wie ik de kamer deelde, beplakten we de muren tot en met het plafond met posters uit de Hitkrant.

Cassetterecorder

We luisterden naar liedjes die we opgenomen hadden met onze cassetterecorder.

Als de Top 40 op de radio kwam zaten, we al klaar om weer een mooi bandje te creëren.

Op de achtergrond hoorde je allerlei geluiden zoals een motor die voorbij raasde of vader die hoestend de trap op kwam en ons daarna maande om de lichten uit te doen omdat we moesten slapen.

In ons kamertje schreven we de songteksten op om mee te kunnen zingen.

Als het geblèr te erg werd, merkten we dat vanzelf wel door het geklop op de muur.

Wat genoten we toch van die momenten. In die jaren  is er veel gebeurd op deze wereldse plek.

Ineens lijkt het alsof alles vernietigd is door de digitale revolutie, momenten van gezelligheid met de familie zijn verbannen door de high-tech middelen waarmee we elkaar contacteren en irriteren.

Sue Ellen is ondertussen 83 jaar en leidt een teruggetrokken leven op haar boerderij in Californië. Gelukkig heeft ze internet zodat ze niet helemaal afgezonderd van de buitenwereld is.