Now and then

Toen ik 10 jaar oud was, ontdekte ik The Beatles. Liedjes als Love me do, I wanna hold your hand en Michelle vormden het begin van mijn fascinatie, al waardeerde ik uiteindelijk voornamelijk het album Revolver, The White Album en Get Back het meest.

Mijn oom Jan bezat alle Beatles-albums, als ook de solo-LP’s van McCartney. Elke week, wanneer ik Perry Rhodan-boekjes bij hem ophaalde voor mijn vader, wierp ik een blik op zijn indrukwekkende collectie. Hij en mijn vader hielden beiden van lezen en muziek, een voorliefde die we nog altijd delen.

De muziek van The Beatles heeft me door menig moeilijke, maar ook mooie momenten in het leven heen geloodst, maar vooral voor John Lennon, de jong vermoorde Beatle, had ik een zwak. Zijn stem, breekbaar, zijn woorden, openhartig, raakten me diep. Ze beschikten over een rauwe oprechtheid, zonder franje. Toen ik 20 was, kwam er een nieuwe single uit van de Beatles, Free as a bird. Deze schafte ik uiteraard meteen aan en beluisterde de muziek herhaaldelijk, zoals bij elke plaat van The Beatles. De stem van Lennon sneed dwars door mijn ziel.

Laatste single

Een paar jaar later overleed George Harrison, dus de kans op nieuw materiaal van The Beatles werd van klein tot nagenoeg uitgesloten geacht, maar toch kwamen The Beatles haast twintig jaar later met een laatste single.

De clip viel te bewonderen op YouTube. Weer eens wat anders dan moord, oorlog en haat overal ter wereld. Wat mij opviel was de liefde en het respect waarmee het resterende materiaal van Lennon Harrison, Ringo en McCartney werd omgezet tot een echte coproductie, een originele Beatlesplaat. Alle Beatles, levend en overleden, waren te zien en te horen op de laatste plaat waar ze allen aan bijdroegen. Het lied was prachtig, maar het gevoel, ik ben een gevoelig persoon, was het meest spectaculair. Het weerzien van vier gewone jongens uit Liverpool, die ooit samen muziek maakten en weer samenkwamen alsof ze al die tijd nooit anders hadden gedaan, was surrealistisch en toch ook heel natuurlijk. Als een logisch vervolg van hun bestaan. De zichtbare liefde voor de muziek en elkaar, overstegen door tijd, conflicten en uiteindelijk zelfs de dood.

En al blijft deze single dan na zestig jaar wachten echt de allerlaatste Beatles-plaat, voor mij kwam hij geen minuut te laat.