Kat in de zak

Kat in de zak. Of beter: in de tas. Een tas die gemaakt kon zijn van kattenvacht of er tenminste op leek. Dus de kat zat niet in de tas maar eromheen. Moet je daar nou een reuze-rel om krijgen? Blijkbaar wel als die kat een poes is. Snapt u hem nog?

Een leidinggevende van de Radboud Universiteit werd ontslagen vanwege ‘grensoverschrijdend’ gedrag. Dat is een containerbegrip dat dus van alles kan betekenen. Vraag maar aan ex-Kamervoorzitter Khadija Arib. Met stemverheffing iemand persoonlijk aanspreken vanwege een issue in de werksituatie is blijkbaar al genoeg grensoverschrijdend voor karaktermoord. Want o-o, wat hebben we een lange tenen, vandaag de dag. Allerlei woorden zijn streng verboden.

Dat vind ik behoorlijk gek; woorden beledigen niet maar mensen wel. Toch moeten die woorden naar de gevangenis terwijl de gebruikers weer nieuwe woorden verzinnen met hetzelfde effect. Arm mag je niet meer zeggen, kwetsbaar is al op het randje. Maar dor hout, daar heeft niemand problemen mee. Vraag maar aan Boris Johnson, de echte evolutionist. Ouderen? Geen probleem. Als je tenminste de natuur het werk laat doen. Dat is geen discriminatie, geen ongeoorloofde selectie. Inderdaad; er mag een hele hoop, mits  je de juiste bewoordingen gebruikt.

Namaak-kattentas

Dat was die leidinggevende eventjes vergeten. Hij gebruikte het woordje ‘poes’ in een grapje over een damestas, lijkend op de creatie van kunstenaar Tinkerbell die in 2004 van haar kat een tas maakte. Maar toen mocht je nog poes zeggen. Dat was bij die de namaak-kattentas van zijn ondergeschikte inmiddels streng verboden. En zo belandde hij in een levensgroot misverstand met bijbehorend grensoverschrijdend gedrag. #MeToo maakte van die poes een olifant met hem als slachtoffer. Hij werd ontslagen en maatschappelijk doorgestreept. Was dat nou alle poespas waard? Erger nog: zulke rellen leiden de aandacht af van het echte probleem: (vrouwen)misbruik en –onderdrukking. Het kan zelfs zorgen voor legitimering ervan. Dan ben je nog verder van huis, #MeToo.

Wilt u graag een echte rel schoppen? Doe dat dan vanwege de gevangen genomen Iraanse winnares van de Nobelprijs voor de Vrede, die waarschijnlijk de prijsuitreiking niet levend zal halen. En daar ging het niet eens over een poes, maar over een stomme hoofddoek, door een vrouwenhatend regiem beschouwd als wettig instrument voor vrouwendiscriminatie.

U heeft nog tot 10 december.